ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ Γ.Σ ΤΗΝ ΠΕΜΤΗ 09/07/2020 ΣΤΙΣ13.00 ΣΤΗΝ ΠΥΛΗ ΤΗΣ ΛΑΡΚΟ.

Επαγρύπνηση. Θα τάξουν,  θα φοβίσουν, θα επιχειρήσουν να απομακρύνουν τους εργαζόμενους από τα σωματεία. Θα κάνουν τα πάντα για να αποπροσανατολίσουν, να μας διασπάσουν, να μας διαλύσουν.

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι

Είτε το κατανοούμε όλοι, είτε όχι, μία είναι η αλήθεια: ο εξάμηνος αγώνας των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ έχει ταρακουνήσει την κυβέρνηση (κάθε μέρα μας κάνει την τιμή και μας απαντά, από την βουλή, τα ΜΜΕ κ.τ.λπ), την Ευρωπαϊκή Ένωση (απειλεί με νέο πρόστιμο. Σπυριά έβγαλε η Ευρωβουλευτής της ΝΔ κ. Σπυράκι), τα συμφέροντα των μνηστήρων (Μιωνής, FENI,GSOL και δεν συμμαζεύετε), των ανταγωνιστών , τα κόμματα τους, τους μηχανισμούς τους, το βρώμικο σάπιο σύστημα τους. 

Νόμιζαν ότι θα έκαναν περίπατο. Με τους παπαγάλους που έχουν  αμολήσει νόμιζαν ότι θα κόλλαγαν τη ρετσινιά του «βολεμένου» στους εργαζόμενους, ότι η κοινή λαϊκή γνώμη θα έμπαινε στη λογική του κοινωνικού αυτοματισμού. Δεν τα κατάφεραν: 10 απεργίες, 5 μεγάλες απεργιακές συγκεντρώσεις, 2 μεγάλα και χωρίς προηγούμενο συλλαλητήρια. 6 μαζικότατες γενικές συνελεύσεις, 3 καταλήψεις. Δεκάδες καθημερινές παρεμβάσεις, ανακοινώσεις, καταγγελίες, δεκάδες συντονιστικά μεταξύ Σωματείων. Το πιο ουσιαστικό από όλα είναι το κρυστάλλινο πλαίσιο αιτημάτων ενάντια στο έγκλημα της  ιδιωτικοποίησης και η ενότητα.

Δεν τα κατάφεραν. Το πολιτικό κόστος που μετράει η κυβέρνηση είναι μεγάλο. Οι βουλευτές της και κυρίως ο «πατριώτης» υπουργός οικονομικών κ. Σταϊκούρας, για να συνεχίσουν την πολιτική τους καριέρα, μεγαλύτερες πιθανότητες έχουν στη μονοεδρική της Κεφαλονιάς, παρά στη Ρούμελη. Πολιτικά έχουν χάσει. Οι εργαζόμενοι με τις κινητοποιήσεις τους αποκάλυψαν στον  ελληνικό λαό τι σημαίνει ΛΑΡΚΟ, ποιες οι δυνατότητες της.

Μας έκοψαν μισθούς, Δώρα, επιδόματα, ασφαλιστήρια συμβόλαια κτλπ. Έχουν σχεδόν σταματήσει τη λειτουργία του εργοστασίου, έχουν σφραγίσει προίκα δισεκατομμυρίων ευρώ για τους μνηστήρες,  μας έχουν εξαθλιώσει οικονομικά. Το πρόβλημά τους είναι ότι δεν έχουν καταφέρει ακόμα να μας γονατίσουν. Αυτό και μόνο αυτό είχαν στόχο. Αυτός είναι ο όρος που βάζουν οι μνηστήρες και μέχρι σήμερα δεν τους τον έχουν εκπληρώσει. 

Έχουμε μπει στην τελική ευθεία, είμαστε στο παραπέντε πριν από την έναρξη του «νυφοπάζαρου». Θα κάνουν τα πάντα για να εκπληρώσουν τον όρο που βάζουν οι μνηστήρες, το κεφάλαιο συνολικά, τον όρο που λέει «θέλω μικρό αριθμό εργαζομένων και αυτό με μηδενικά δικαιώματα».

Με τις κινητοποιήσεις τους έχουμε αναγκάσει να υποχωρήσουν σε απόπειρες απολύσεων. Παρά το γεγονός ότι οι εγκαταστάσεις είναι σχεδόν όλες σταματημένες τους έχουμε αναγκάσει να μην προχωρήσουνε σε διαθεσιμότητες. Έχουμε καταφέρει όλοι οι εργαζόμενοι μέχρι και σήμερα να είμαστε στην εργασία, παίρνουμε το μεροκάματο, δεν έχουμε αποδεχτεί όλα αυτά που έχουν εφαρμόσει μονομερώς. 

Ποντάρουν στην κοιλιά του καλοκαιριού,  «στα μπάνια του λαού θα τους πιάσουμε στον ύπνο», λένε. Ποντάρουν στην κούραση των πολλών κινητοποιήσεων, στο «νηστικό στομάχι μας» και στις ανάγκες που τρέχουν, «πόσο ακόμη θα αντέξουν», λένε. Ποντάρουν στην απογοήτευση, στον αναπροσανατολισμό, στην παραπληροφόρηση, στη διχόνοια και στην παραίτηση από τους αγώνες.

Σε αυτή τη βάση  έχουνε αναπτύξει μηχανισμό μέσα στους εργαζόμενους όπου συμμετέχουν μία χούφτα γνωστοί και μη εξαιρετέοι, δουλικοί και διαχρονικά βολεμένοι υπερασπιστές τους. Συμμετέχουν μία χούφτα χαφιέδες όπου ακόμη και ο ίδιος ο υπουργός, στην λογική ξεκατινιάσματος τους εκθέτει. «Τη ρουφιανιά πολλοί την αγάπησαν, τον ρουφιάνο κανένας».  

Λένε πως «όλοι οι συνδικαλιστές είμαστε το ίδιο». Δεν θα απαντήσουμε στα στημένα παπαγαλάκια. Με τις πράξεις μας μετρούν οι εργαζόμενοι. Με την διαχρονική μας στάση στην δουλειά και τον αγώνα. Ποιοι είναι αυτοί που πετούν  λάσπη, που ανήκουν, που ξερογλείφονται, με ποιους βολεύονται διαχρονικά και ποιοι εμείς,  «κολαούζο» δεν θέλει. Όλοι γνωριζόμαστε μεταξύ μας, σε μικρά χωριά κατοικούμε.

Από τη μία ο Υπουργός Οικονομικών  κ. Σταϊκούρας κουνάει στους εργάτες το δάχτυλο λέγοντας μας  πως, «όλοι είμαστε συνένοχοι για την κατάντια της ΛΑΡΚΟ, ότι μέχρι και σήμερα εργαζόμενοι του ζητάνε προαγωγές, προσλήψεις και μεγαλύτερα σπίτια» (άραγε που το βρήκαν το τηλέφωνο του). Από την άλλη, με δική του εντολή  και ευθύνη του αλλού υπουργού, του κ. Χατζηδάκη, σε συνθήκες κλεισίματος του εργοστασίου έκαναν προαγωγές και ετοιμάζονται να κάνουν κι άλλες. Οι περισσότερες από αυτές ενδεχομένως να χρειάζονται για να καλύψουν την οργανική, ασφαλή για την εργασία δομή του εργατικού δυναμικού. Αυτό όμως είναι το «τυρί». Η «φάκα» είναι ότι γίνονται και αυτές χωρίς χρήματα. Έχουμε φτάσει στο σημείο να υπάρχει εργοδηγός και προϊστάμενος τμήματος  με 950 ευρώ βασικό μισθό. Πού θα φτάσει το μεροκάματο του απλού εργάτη, τεχνίτη και διοικητικού υπάλληλου; Τεράστιες οι ευθύνες (και νομικές όπου θα κινηθούμε) της ειδικής διαχείρισης. Αυτές οι προαγωγές είναι επιπλέον άμεσες περικοπές μισθών. Πέρα από το 25% που προβλέπει ο νόμος. Μεταφράζονται ως καραμπινάτες βλαπτικές μεταβολές. Να δοθούν τα χρήματα σε όλες τις αναβαθμίσεις. Τώρα.

Λένε κι άλλα. Θέλουν «με ένα σμπάρο να χτυπήσουν πολλά τρυγόνια». Όπως, «θα γίνουν  οικειοθελείς αποχωρήσεις και μετατάξεις, θα δοθούν οι αποζημιώσεις στο 100% , θα γίνουν ενσωματώσεις εργαζομένων από τις εργολαβίες,  νέες προσλήψεις απευθείας στη ΛΑΡΚΟ, θα πιάσει δουλειά το παιδί του τάδε» κ.α

Η προπαγάνδα τους και οι πράξεις τους αντιφάσκουν. Μα πώς είναι δυνατόν ο υπουργός και η ειδική διαχείριση επίσημα να λένε ότι «πρέπει να λιγοστέψουν οι εργαζόμενοι για να γίνει ελκυστική η ΛΑΡΚΟ» και από την άλλη να τάζουν ενσωματώσεις; Μήπως θέλουν να χτυπήσουνε τους εργαζόμενους στις εργολαβίες κάνοντας καμιά δεκαριά ενσωματώσεις με κύριο κριτήριο την κομματική ταυτότητα, με δίμηνη σύμβαση που δεν κοστίζει και θα λήξει κάποια στιγμή μελλοντικά χωρίς να παίρνουν το κόστος της απόλυσης; Μήπως θέλουν να απολύσουν όλους τους υπόλοιπους που θα τους βαφτίσουν έκτακτους στην εργολαβία παρά το γεγονός ότι εργάζονται πάνω από δύο και τρία χρόνια συνεχόμενα στη ΛΑΡΚΟ;

Γιατί η ειδική διαχείριση σπαταλά χρήμα στους δουλεμπόρους και δεν ενσωματώνει όλους τους εργαζομένους με σύμβαση αορίστου χρόνου απευθείας στη ΛΑΡΚΟ;  Η ίδια αποδέχεται ότι ένας εργαζόμενος όπου εργάζεται απευθείας στη ΛΑΡΚΟ κοστίζει λιγότερα. Εδώ «το χρήμα του ελληνικού λαού» που επικαλείται ο κ. Σταϊκούρας, δεν σπαταλιέται καλύπτοντας τους τραπεζικούς λογαριασμούς των ημετέρων δουλεμπόρων; Να ενσωματωθούν όλοι οι εργαζόμενοι, να πάει στα τσακίδια ο δουλέμπορος. Τώρα.

Αν είχαν σκοπό να αποζημιώσουν τους εργαζόμενους στο 100%, τότε γιατί κατάργησαν μέσα από το νόμο που ψήφισαν όλη την αποζημίωση; Γιατί διέκοψαν το ασφαλιστήριο συμβόλαιο; Αν είχαν σκοπό να εξασφαλίσουν την εργασία με μετατάξεις, τότε γιατί όπου βρεθούν και όπου σταθούν λένε και ξαναλένε ότι «ο νέος επενδυτής, αν θα υπάρξει, θα πάρει όσους θέλει και με τους όρους που θέλει;» Πώς είναι δυνατόν να λένε ότι «παλεύουν για να συνεχίσει η λειτουργία της ΛΑΡΚΟ» και παράλληλα να τάζουν μετατάξεις; Ποιος θα την λειτουργήσει;

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι

Μην απομακρύνεστε από τα σωματεία. Συσπειρωθείτε πιο αποφασιστικά σε αυτά. Ασκείστε κριτική μέσα σε αυτά, στις γενικές συνελεύσεις, στις εκλογές. Τα σωματεία δεν είναι ούτε των συνδικαλιστών, ούτε των παρατάξεων. Είναι το σπίτι και το όπλο των εργαζομένων. Με αδύναμα σωματεία θα χτυπήσουν στο ψαχνό. Έπρεπε ήδη να είχαμε πραγματοποίηση Γ.Σ., να είχαμε πάρει αποφάσεις για συνέχιση των αγώνων. Η κωλυσιεργία, η «κοιλιά»  από το συλλαλητήριο μέχρι σήμερα τους έδωσε τροφή και έδαφος για να προβάρουν απολύσεις, να αναπτύξουν τον διασπαστικό τους μηχανισμό.

Σας καλούμε να υπάρξει καθολική συμμετοχή στην Γ.Σ., να ενημερωθείτε καλά και για όλα, να πάρουμε μέτρα αγωνιστικής και απεργιακής ετοιμότητας, να οργανώσουμε από κοινού τις καλοκαιρινές κινητοποιήσεις. Με μια φωνή να βγει το: Συνεχίζουμε μέχρι την νίκη.

 Η κυβέρνηση και ο μηχανισμός της θα κάνει τα πάντα για να συγχύσουν παραπέρα τους εργαζόμενους.  Θα δουν πολλά τα μάτια μας. Θα συνεχίζουν να παίζουν με τα χρήματά μας από την generali και τις παραπανίσιες περικοπές.  Θα τα δώσουν όταν αυτοί κρίνουν ότι θα μας αποπροσανατολίσουν. Είμαστε στο παρά πέντε. Θα κάνουν τα πάντα για «να χύσουμε την καρδάρα» τώρα στο τέλος. Μην τους κάνουμε το χατίρι. Αγάντα αδέλφια.

Απαιτούμε να σταματήσει η ειδική διαχείριση και εκκαθάριση. Η ΛΑΡΚΟ να χρηματοδοτηθεί από τα δισεκατομμύρια που έχουν πέσει σε ιδιώτες. Να επαναλειτουργήσει, να εκσυγχρονιστεί και να αναπτυχθεί. Να καταργηθεί το σκλαβοπάζαρο των εργολαβιών . Να επιστρέψουν όλες οι περικοπές και τα δικαιώματα στους εργαζόμενους.

Δεν θέλουμε ούτε μετατάξεις, ούτε οικειοθελείς αποχωρήσεις. Τη ΛΑΡ