Αφροδιτη Παπαθανάση: “Ας θέσουμε την ατζέντα της ΒΙΩΣΙΜΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ στη ΦΩΚΙΔΑ”

– ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ 1Η ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΗΣΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ.

 

 

Θα ήθελα, για μια κόμη φορά, να καταθέσω κάποιες προτάσεις σχετικά με τις δυνατότητες, 1ον διαβούλευσης, 2ον συνεργασίας και 3ον προετοιμασίας της Αυτοδιοίκησης σε ότι αφορά ενδεικτικά ζητήματα εξοικονόμησης ενέργειας, κεφάλαιο που μπορεί να αφορά την αντίληψη μας σχετικά με θέματα Βιώσιμης Ανάπτυξης. 

 

Το κείμενο αυτό μπορεί για κάποιους να είναι χρήσιμο, για κάποιους άλλους αδιάφορο ή κουραστικό. Ο μόνος όμως τρόπος επικοινωνίας, πολιτικών και θέσεων, είναι αυτός, δημόσια θέση, συγκεκριμένη, απέναντι στη μόδα της παραπολιτικής. 

  

 

Θεωρώ λοιπόν, πως με την σαφή και απαραίτητη συνεργασία των Μηχανικών και Αυτοδιοίκησης, μπορούμε έγκαιρα, να κωδικοποιήσουμε τις ουσιαστικές παρεμβάσεις σε σειρά θεμάτων που αφορούν ζητήματα Βιώσιμης Ανάπτυξης. 

Το «έγκαιρα» αφορά την ατζέντα της Περιφέρειας και Κεντρικής Διοίκησης στον σχεδιασμό μικρών ή μεγάλων προγραμμάτων του νέου ΕΣΠΑ. 

Να ξέρουμε τι θα ζητήσουμε, εμείς, να έρθει ως προκήρυξη δράσης από το ΕΣΠΑ, δηλαδή και όχι το αντίθετο.

 

1. Ενδεικτικά, για ζητήματα Εξοικονόμησης Ενέργειας:

 

1.1. Τα κλασσικά θέματα που αφορούν Δημόσια Κτήρια, Σχολεία.

Ο στόχος θα πρέπει να είναι σαφής. 

Την επόμενη πενταετία να μην υπάρχει σχολείο, δημόσιο και δημοτικό κτήριο, αθλητικό – προπονητικό κέντρο, που να μην έχει ολοκληρώσει τις αναγκαίες παρεμβάσεις σε ζητήματα ενεργειακής εξοικονόμησης, χρήσης έξυπνων αυτοματισμών και τεχνολογιών μηδενικών εκπομπών αερίου.

 

1.2. Παραδοσιακοί οικισμοί και δεσμεύσεις. 

Θέλουμε ζωντανούς τους παραδοσιακούς οικισμούς, χρειάζεται όμως να συζητηθούν οι προτάσεις που θα μειώσουν το κόστος ενέργειας των δημοτικών υποδομών και των ιδιωτικών ιδιοκτησιών.  

 

1.2.1 Υπάρχουν παρεμβάσεις και τεχνολογίες εφαρμογές που βοηθούν σε εξοικονόμηση ενέργειας στους συγκεκριμένους παραδοσιακούς οικισμούς  και που επιτρέπονται  βάσει των αρχιτεκτονικών κανόνων; 

Αν ναι, τότε με το κριτήριο της προστασίας της πολιτιστικής κληρονομίας και της άρσης ανισοτήτων και μειονεκτικότητας, κύρια για τα ορεινά, ας αναζητήσουμε ρήτρα στα προγράμματα που ενισχύει πολλαπλάσια το ποσοστό επιχορήγησης για έργο και τεχνολογίες εξοικονόμησης στις περιοχές αυτές. 

Μικρό, σαφές, απόλυτα στοχευόμενο πρόγραμμα. 

 

1.2.2. Αν δεν έχουμε ακόμη τις τεχνολογίες, τα υλικά και τους αυτοματισμούς που να είναι η τοποθέτηση τους επιτρεπτή βάσει των αρχιτεκτονικών πολεοδομικών κανόνων, τότε η ΚΕΔΕ θα πρέπει να ζητήσει οριζόντια παρέμβαση από την Πολιτεία, το Κεντρικό Κράτος. Όσο η τεχνολογία και η εξέλιξη αυτής, δεν βοηθά κατοίκους και περιοχές να μειώσουν την ενεργειακή τους δαπάνη, χωρίς δική τους ευθύνη, θα πρέπει μέσω της ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ να αναζητηθεί η τεχνική διαδικασία, ο αλγόριθμος, με τον οποίο θα επιδοτείται η κατανάλωση ενέργειας στους παραδοσιακούς οικισμούς.

 

1.2.3. Η υπογειοποίηση των καλωδίων του ΑΔΜΗΕ εντός των παραδοσιακών οικισμών έπρεπε να έχει γίνει χθες. 

 

1.2.4. Ανάλογα θα πρέπει λύσεις να αναζητηθούν σε Χωριά και περιοχές που έχουν ζητήματα περιορισμών λόγω ζώνης Α Αρχαιολογικού Χώρου και σε κτήρια που έχουν κηρυχτεί παραδοσιακά. 

 

1.3.   Το Φυσικό Αέριο και οι νέες προσαρμογές.

Διαβάσαμε με χαρά και μπράβο σε όσους δούλεψαν για αυτό, έργα διασύνδεσης της περιοχής μας με το δίκτυο φυσικού αερίου.

Πάμε λοιπόν να σχεδιάσουμε την επόμενη δεκαετία.

Ποιες οι δικές μας προτεραιότητες για περιοχές διασύνδεσης και ποιος ο σχεδιασμός της Εταιρείας Φυσικού Αερίου που θα χτίσει δίκτυο και διανομή. 

Μήπως χρειάζεται να ανοίξει από τώρα, πριν το νέο ΕΣΠΑ πάρει την τελική του μορφή και υπογραφή από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η συζήτηση για τις τεχνολογίες, τις δυνατότητες ή μη μερικής επιδότησης αυτών, προς τους ιδιώτες καταναλωτές και τις εταιρίες παραγωγής που θα μπουν, σταδιακά στο σύστημα; 

Ξέρω ότι μπορεί να μοιάζει «μακρινό»  το αύριο της πενταετίας και δεκαετίας, αλλά ήδη είμαστε πίσω, είκοσι και πλέον χρόνια από άλλες περιοχές, που είναι στο σύστημα. 

Να ενεργοποιήσουμε τις συνέργειες φορέων. Το Περιφερειακό Τμήμα του Τ.Ε.Ε. μπορεί να συνεργαστεί με την Περιφέρεια μέσω Προγραμματικής Σύμβασης για το σχεδιασμό των δράσεων. 

 

1.4. Μας ενδιαφέρει ή όχι ένα συνολικό πρόγραμμα πόλης;  

Eνα συνολικό πρόγραμμα πόλης, που, όπου πολεοδομικά και αρχιτεκτονικά επιτρέπεται, δημιουργούμε ένα σύστημα ηλιακών συλλεκτών – με την απόφαση στην κάθε ιδιοκτησία, αν θέλει να συμμετέχει ή όχι -  που τουλάχιστον, καλύπτει τις ανάγκες ιδιωτικής κατανάλωσης οικισμών και πόλεων. 

Τα χρήματα εδώ σίγουρα θα πρέπει να αναζητηθούν σε χρηματοδοτικά σχήματα συνέργειας ευρωπαϊκών προγραμμάτων με ιδιωτικά κεφάλαια που στήνουν προγράμματα έρευνας, start up επιχειρήσεων και επενδύσεων σε νέες τεχνολογίες.

Προσοχή βέβαια στην «παρακολούθηση» και την επένδυση που θα χρειαστεί – στις δεκαετίες που ακολουθούν – της ανανέωσης της επένδυσης αυτής με νέες τεχνολογίες.

 

 1.5. Τι ενδιαφέρει τις επιχειρήσεις μας;  

Ενδεικτικά θα μπορούσαμε να συζητήσουμε μαζί τους, για:

 

1.5.1. Προγράμματα μαζικά και μικρής κλίμακας, αυτοματισμοί, αλλαγή λαμπτήρων, τεχνολογίες ασφάλειας, όπου με μικρούς προϋπολογισμούς και μέσω προγράμματος περιφερειακού, (ανταγωνιστικότητα και περιβάλλον) να μπορούμε σε βάθος πενταετίας να έχουμε σαφή αποτελέσματα στο πρώτο βήμα της επένδυσης για εξοικονόμηση. 

Πρόγραμμα οριζόντιο, που αφορά όλους, εστίαση, εμπόριο, υπηρεσίες. 

 

1.5.2. Προγράμματα μεγαλύτερης κλίμακας και τεχνολογικής έντασης, ανά κλάδο και τοπικές ιδιαιτερότητες,  πρέπει να συζητηθούν, για ώρες πολλές. 

Ουσιαστικά θέλουμε την επόμενη δεκαετία να μειώσουμε κόστη παραγωγής και λειτουργίας, σε ένα εθνικό, ευρωπαϊκό και διεθνές περιβάλλον αστάθειας. «ειδικά τοπικά – ή περιφερειακά προγράμματα» δεν είναι εύκολο να χρηματοδοτούνται. Αν έχουμε όμως εικόνα των ειδικών χαρακτηριστικών των δικών μας μονάδων – επιχειρήσεων, μπορούμε στα οριζόντια κεντρικά προγράμματα να ζητούμε όρους που να επιτρέπουν την δυνητική επιλεξιμότητα των δικών μας επιχειρήσεων. 

Η περιφέρεια έχει πόρους. Π.χ η Περιφέρεια Ηπείρου είχε βγάλει στοχευόμενο πρόγραμμα Εξοικονόμησης Ενέργειας. 

1.6. Τι θα κάνουμε με τα ανοιχτά νταμάρια μεταλλείων που η χρήση τους έχει περιέλθει στο δημόσιο.

 

1.6.1. Μπορούμε να συζητήσουμε, με τις αναγκαίες χωματουργικές επεμβάσεις,  για την δάσωσή των περιοχών ή την καλλιέργεια συγκεκριμένων φυτών.

 

1.6.2. Μπορούμε να συζητήσουμε, όπου τεχνικά δύναται οι προϋποθέσεις ασφάλειας, για πίστες άθλησης.

 

1.6.3. Θέλουμε να συζητήσουμε, αν υπάρχει η σύμφωνη γνώμη των τοπικών κοινωνιών, για να χρησιμοποιηθούν ως χώροι εγκατάστασης ηλιακών συστημάτων ενέργειας;       

 

1.6.4. Γίνεται να χρησιμοποιηθούν μελλοντικά ανενεργές στοές μεταλλείων για εγκαταστάσεις αποθήκευσης ενέργειας; Είναι περιβαλλοντικά ορθό και ασφαλές; μπορεί να αποφέρει έσοδα στους Δήμους;  Θα μπορούσαμε προφανώς σε συνεργασία με ερευνητικά ιδρύματα να διερευνηθούν οι δυνατότητες βιώσιμης εφαρμογής τους.

 

 

Σημειώνω, ότι δεν είμαι Μηχανικός, οι οποίοι λόγω επιστημονικού πεδίου και κατάρτισης πολλά και ενδιαφέροντα μπορούν να καταθέσουν. 

Χρειαζόμαστε όμως τον διάλογο αυτόν, πως όλοι πάμε καλύτερα παρακάτω, πως δεν χάνουμε χρόνια. 

 

Ακόμη και αν είναι ο «ρόλος άχαρος», θέλω να  προσπαθήσω να πω ξανά, πως πρέπει για πολιτικές και στρατηγικές να μιλήσουμε. 

Όχι λόγω «αναζήτησης» κάποιου ρόλου. 

Απλά σε συνέχεια παρεμβάσεων μου τον τελευταίο χρόνο, και για την τιμολόγηση του νερού και για τον Κορινθιακό και για τα Μεταλλεία, γιατί ως Πολίτη με νοιάζει το δικό μας αύριο. 

Και αν δούμε το χάος γύρω μας – και στην κεντρική πολιτική σκηνή, δεν κερδίζει κανείς, καμιά κοινωνία, με προσωπικές επιθέσεις και χαρακτηρισμούς.

Χρειαζόμαστε την κριτική στάση, χρειαζόμαστε όμως και την πρόταση για συζήτηση. 

Φορτισμένη ιδεολογικά και πολιτικά, γιατί δεν είμαστε φτερό στον άνεμο.