Τα θέματα «ταμπού» που αρνούμαστε να δούμε

 Αυτό το διάστημα είναι στην επικαιρότητα ένα πολύ σοβαρό θέμα, το οποίο αποτελεί παράλληλα και χρονίζον πρόβλημα για την Άμφισσα. Πρόκειται για τη διαβίωση της κοινότητας των Ρομά στην περιοχή μας, το οικιστικό πρόβλημα, τους όρους συμβίωσης των δυο κοινοτήτων, τη δράση τους και την αυξημένη παραβατικότητα.

Γενικότερα, αντί να χώνουμε το κεφάλι στην άμμο , όπως η στρουθοκάμηλος (στρουθοκαμηλισμός) θα έπρεπε να το προσεγγίσουμε με ανοιχτό μυαλό και να κατανοήσουμε ότι μόνο στο ενδεχόμενο να ενταχθούν αυτοί οι άνθρωποι στην κοινωνία μας υπάρχει η ελπίδα να λυθεί μέρος των προβλημάτων    που απορρέουν από τον τρόπο ζωής τους.

Το τελευταίο διάστημα βλέπουμε να παρουσιάζεται αυξημένο ενδιαφέρον από την τοπική κοινωνία, εξ ου και οι δημοτικές παρατάξεις του δήμου Δελφών δεν σταματούν να ασχολούνται, όπως είδαμε και από πρόταση των Πολιτών στο Προσκήνιο, αλλά και από ανακοινώσεις της Ανανεωτικής Δύναμης.

Τα προβλήματα των Ρομά

Η Φωκίδα, αν και νομός με μειωμένη εγκληματικότητα παρουσιάζει αυξημένη παραβατικότητα, η οποία είναι στενά συνδεδεμένη με την κοινότητα των Ρομά. Από τον τρόπο που εξελίσσονται τα πράγματα βλέπουμε ότι αφενός η κατάσταση οξύνεται και επιδεινώνεται, ενώ οι σχέσεις δήμου και Ρομά είναι πλέον ανύπαρκτες, αφετέρου δεν μπορεί να διαιωνίζεται αέναα ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα με συνέπειες που δεν τιμούν κανέναν.

Η άρνηση συνύπαρξης

Όταν επί Δημαρχίας Παναγιωτόπουλου επιχειρήθηκε η κατασκευή οικισμού στο χωροθετημενο νόμιμα καταυλισμό, όπισθεν των αθλητικών εγκαταστάσεων, είδαμε μια σφοδρή αντίδραση που δημιούργησε τσουνάμι λαϊκισμού με συνέπεια την απώλεια του έργου. Εκεί όμως, ανάμεσα στις «κορώνες» και τις κραυγές ήρθε έντονα στην επιφάνεια ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα που αφορά τους ίδιους τους Ρομά. Η αντιπαλότητα των οικογενειών ανάμεσα στην κοινότητά τους είναι γνωστή και μετρά πολλές δεκαετίες. Οι ίδιοι λοιπόν έφτασαν σε σημείο να δηλώνουν πως αν αναγκαστούν να συνυπάρξουν στον ίδιο καταυλισμό «θα αλληλοεξοντωθούν». Συμπέρασμα: Δε θέλουν να συνυπάρξουν στον ίδιο χώρο. Και το ερώτημα είναι, αν η Άμφισσα και κάθε περιοχή που φιλοξενεί τέτοιες κοινότητες, έχει την πολυτέλεια να δημιουργεί 3-4 καταυλισμούς, αλλά και αν θα πρέπει να τους δημιουργήσει ακόμη και αν μπορεί. Η απάντηση είναι προφανέστατα αρνητική. Οι καταυλισμοί, οι καταυλιζόμενοι και οι σκηνίτες αποτελούν ντροπή για κάθε περιοχή. Είναι δείγμα έλλειψης πολιτισμού και σαφώς υποβαθμίζουν την περιοχή. Ένας καταυλισμός λοιπόν είναι υπεραρκετός και δεύτερο δεν σηκώνει η Άμφισσα. Όσο για το αν θέλουν ή δε θέλουν να ζήσουν μαζί, αυτό σαφώς δεν μπορεί να αποτελεί πρόβλημα, ούτε της κοινωνίας, ούτε του δήμου, ούτε και της Πολιτείας. Όποιος νομίζει ότι δε θέλει να μείνει μετακομίζει σε άλλη περιοχή ,ενοικιάζει σπίτι.

Οι κλοπές και η επαιτεία

Ακόμη ένα μεγάλο θέμα είναι οι εκτεταμένες κλοπές σε όλη την ευρύτερη περιοχή που σε μεγάλο βαθμό συνδέονται με τους Ρομά, αλλά και η επαιτεία. Πρόκειται για δυο αδικήματα, τα οποία έχουν σοβαρές συνέπειες στο σύνολο της τοπικής κοινωνίας και τα οποία θα πρέπει να αντιμετωπιστούν.

Ειδικότερα, οι κλοπές θα πρέπει να συσχετιστούν νομικά με μια σειρά παροχές, από τα ΚΕΑ, έως τα κοινωνικά παντοπωλεία και οι δράστες να απολύουν τα δικαιώματά τους για συγκεκριμένο διάστημα, ενώ σε περίπτωση υποτροπής να είναι μόνιμη η στέρηση των παροχών.

Αναφορικά δε με την επαιτεία, εκεί όσα και να πει κανείς το θέμα δεν εξαντλείται. Εμείς θα σταθούμε μόνο σε ένα σημείο. Στην εκμετάλλευση των ανηλίκων από τους γονείς. Κάθε παιδί που επαιτεί κρύβει πίσω του ένα γονιό εκμεταλλευτή ή αδιάφορο και θα πρέπει να εφαρμόζεται κατά γράμμα και αυστηρά η νομοθεσία.

Οι γάμοι ανηλίκων

Είναι το λιγότερο σοκαριστικό να αντιλαμβάνεται κανείς ότι παιδιά παντρεύονται σε ηλικίες από 10  έως και δεκατεσσάρων ετών και σε αυτές τις ηλικίες γίνονται και οι ίδιοι γονείς. Υπενθυμίζουμε δε ότι σύμφωνα με το Αστικό Δίκαιο, οι σύντροφοι πρέπει κατά κανόνα να έχουν ολοκληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας τους. Ωστόσο, «όταν επιβάλλεται από κάποιο σπουδαίο λόγο», μπορεί να γίνει αίτηση και από μικρότερη ηλικία. Θεωρητικά, και ένα παιδί 10 χρόνων μπορεί. Το δικαστήριο ακούει τη θέση των συντρόφων και των κηδεμόνων, αλλά η συναίνεσή των τελευταίων δεν είναι απαραίτητη.

Τι εννοούμε λέγοντας «σπουδαίο λόγο»; «Σπουδαίο λόγο αποτελεί κάθε περιστατικό που με γνώμονα το συμφέρον του ανηλίκου, δικαιολογεί το γάμο, παρά την έλλειψη της νόμιμης ηλικίας: εγκυμοσύνη, μακροχρόνιος δεσμός, επικείμενη αναχώρηση για μακρύ χρονικό διάστημα και άλλα παρόμοια γεγονότα και καταστάσεις συνιστούν σπουδαίο λόγο.» Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι σε πολλές περιπτώσεις, δεν θα είναι ιδιαίτερα δύσκολο να τεκμηριωθεί αυτός ο «σπουδαίος λόγος».

Καθίσταται σαφές λοιπόν ότι η νομοθεσία πρέπει να αλλάξει, ενώ θα πρέπει να διώκονται και οι γονείς που επιτρέπουν τέτοιου είδους γάμους. Αυτό φυσικά δεν αφορά μόνο την κοινότητα των Ρομά, αλλά και όλη την κοινωνία μας. Όπως και να προσεγγίσει κανείς το συγκεκριμένο θέμα καταλήγει σε μια μόνο λέξη: παιδεραστία!

Η παιδεία

Όλα τα παραπάνω προβλήματα που εντοπίζουμε καθημερινά στους Ρομά, ξεκινούν και καταλήγουν στην έλλειψη παιδείας. Τα παιδιά τους πηγαίνουν στο σχολείο μόνο για συγκεκριμένο διάστημα, το οποίο συνδέεται με τα επιδόματα και αμέσως σταματούν. Για όσο διάστημα πηγαίνουν στο σχολείο, αφενός είναι υποχρεωμένα να δεχτούν το ρατσισμό και τις επιθέσεις των άλλων παιδιών για τη διαφορετικότητά τους, αφετέρου το σχολείο υποδέχεται τα καθημερινά παράπονα των γονιών των υπολοίπων μαθητών.

Κοινή παραδοχή αποτελεί το συμπέρασμα ότι όπως ζουν οι Ρομά της περιοχής μας, τα παιδιά τους είναι πολύ δύσκολο, έως και ακατόρθωτο να πάνε σχολείο και δεν θα γίνουν ποτέ αποδεκτά από τα υπόλοιπα παιδιά. Μοναδική εξαίρεση εκείνοι που ξεχωρίζουν, που νοικιάζουν σπίτι και βρίσκουν μια δουλειά.

Οι ευθύνες της Πολιτείας

Χωρίς όμως να πάνε σχολείο το πρόβλημα απλώς διαιωνίζεται και οι συνέπειες  θα          αναπαράγονται. Το πρόγραμμα που προετοίμασε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ εκτός από τον οικισμό με τις λυόμενες κατοικίες περιελάμβανε και μια σειρά άλλων μέτρων, με σπουδαιότερο τον ελεγκτικό μηχανισμό και τις αυστηρές κυρώσεις, τόσο σε θέματα παιδείας και εκπαίδευσης, όσο και για παραβατικές συμπεριφορές. Εκείνο το έργο που δεν έγινε θα ήταν σκόπιμο να επιστρέψει από την κυβέρνηση της ΝΔ, καλύτερα επεξεργασμένο και σαφώς βελτιωμένο, ώστε να μην προκαλέσει κοινωνική αναταραχή, όπως το προηγούμενο. Ακόμη καλύτερο θα είναι να μην συνδεθεί καθόλου με τον Δήμο, πέρα από τις απαραίτητες υποδομές ύδρευσης, αποχέτευσης και φωτισμού.

Η Πολιτεία έχει μεγάλες και διαχρονικές ευθύνες για τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί και είναι κύρια υπεύθυνη για τα ποσοστά αναλφαβητισμού και τους  γάμους ανηλίκων που ανέχεται.

Ο δήμος και οι ευθύνες του

Από την περιοχή μας έχουν περάσει αρκετοί Δήμαρχοι. Δυο από αυτούς όμως έδειξαν ιδιαίτερη ευαισθησία για αυτή την ομάδα πληθυσμού. Ο ένας είναι ο κ. Ασημάκης Ασημακόπουλος ο οποίος κατέληξε πολλάκις κατηγορούμενος επειδή μερίμνησε ώστε να έχουν στοιχειώδεις παροχές. Δεν πάει πολύς καιρός που κατάφερε να ξεμπερδέψει με τα δικαστήρια. Ο δεύτερος είναι ο κ. Θανάσης Παναγιωτόπουλος που το είχε βάλει σκοπό να λύσει το πρόβλημα, βελτιώνοντας τόσο τις συνθήκες διαβίωσης για τους ίδιους τους Ρομά, όσο και μετριάζοντας την παραβατικότητα με σαφή στόχευση την καλύτερη και πιο αρμονική συνύπαρξη των δυο κοινοτήτων.

Ο δήμος Δελφών έχει ευθύνες και μάλιστα πολύ σοβαρές. Οι ευθύνες ξεκινούν από τις μεταδημοτεύσεις, περνούν από τα χρήματα που μοιράζονται προεκλογικά να εξαγοράζουν αιρετοί ψήφους και συνειδήσεις, όσο και από τις πελατειακές σχέσεις που δημιουργούνται μέσα από τη διανομή τροφίμων.

Εδώ θα πρέπει να κάνουμε και μια επισήμανση. Ήταν τουλάχιστον άκομψο να πηγαίνουν πολιτικά πρόσωπα και να μοιράζουν τρόφιμα στον καταυλισμό. Η διανομή θα ήταν προτιμότερο να γίνει από υπαλλήλους του δήμου, ώστε να μη δημιουργεί «υποχρεώσεις» και αυτό δεν αφορά μόνο τη σημερινή Δημοτική Αρχή, αλλά και όσες άλλες το έκαναν στο παρελθόν.

Η μεγαλύτερη ευθύνη του δήμου όμως, είναι ότι επιμένει να κρατά σε ένα παράνομο καταυλισμό για πολλές δεκαετίες τους Ρομά. Το επιχείρημα που συνηθίζουν να χρησιμοποιούν οι αιρετοί «τον βρήκαμε, δεν τον στήσαμε» είναι τουλάχιστον αστείο και πονηρό.

Η μεγάλη ευκαιρία

Από την πλευρά του δήμου Δελφών έχουν γίνει πολλά και μεγάλα λάθη την τελευταία 30ετία. Τώρα, επιχειρείται ακόμη ένα. Για να μη στεναχωρηθούν οι Ρομά και να μην ξεβολευτούν, κινδυνεύουμε να χάσουμε το πάρκινγκ βαρέων οχημάτων. Εδώ θα πρέπει να κάνουμε μια παρένθεση και να υπενθυμίσουμε πως είναι κοινός τόπος για όλους μας να μη χαθούν έργα, πόροι, μεροκάματα. Να μη χαθεί ούτε ένα πολύτιμο ευρώ, το οποίο έχει πολλαπλασιαστική αξία και πολύ περισσότερο τώρα που η οικονομία είναι «διασωληνωμένη» στις εντατικές από τα μέτρα για τον κορονοϊό και όχι μόνο! Πέρα όμως από την οικονομική συνεισφορά του έργου, υπάρχει και μια άλλη διάσταση ακόμη πιο χρήσιμη. Σήμερα τα φορτηγά και τα βαρέα μηχανήματα παρκάρουν μέσα στους δρόμους της Άμφισσας, ακόμη και τα λεωφορεία. Έχουν σταθεί δε, πολλές φορές αφορμή για την πρόκληση ατυχημάτων, πρόβλημα που η δημιουργία του πάρκινγκ θα εξαλείψει.

Η προσωρινή μετεγκατάσταση των Ρομά, στον αδειοδοτημένο χώρο, αφενός θα επιτρέψει την κατασκευή του έργου, αφετέρου θα δώσει χρόνο στον Δήμαρχο κ. Παναγιώτη Ταγκαλή και τη Δημοτική Αρχή, να βρουν άλλο χώρο και να τον αδειοδοτήσουν, ώστε να μετεγκατασταθούν όλοι μαζί, όταν αυτό συμβεί, νόμιμα και μόνιμα!