Στην αυτοδιοίκηση δεν χωράνε κομματικές ταυτότητες

«Η αποτελεσματική πολιτική πρέπει να ξεκινά από την κοινωνία και να καταλήγει σε αυτή, μέσα από παραγωγικές και δημιουργικές δυνάμεις», επισημαίνει σε συνέντευξη του στην ΩτΦ, ο Αντιδήμαρχος Δωρίδας κ. Δημήτρης Καραχάλιος.
Ο κ. Αντιδήμαρχος, απαντώντας στις επικρίσεις μελών του συνδυασμού του κ. Παγώνη και όχι μόνο, ότι μπήκε απέναντι επειδή δεν του ικανοποιούσαν τα «χατίρια, ξεκαθαρίζει πως  από το 2006 ακολουθεί πορεία πέρα από κομματικούς διορισμούς, από διορισμένους υποψηφίους Δημάρχους που ακόμη και σήμερα προσπαθούν με μόνο προσόν την κομματική τους τοποθέτηση να διοικήσουν την τοπική κοινωνία.
Αναφέρει δε, πως σε  δύσκολες εποχές όπως η σημερινή, ο συνδικαλισμός θα μπορούσε να αποτελέσει τον βασικό μοχλό της αναγέννησης που έχει ανάγκη η χώρα.
Παράλληλα ο κ. Καραχάλιος αναφέρει πως όλοι πρέπει να αντιληφθούν ότι η διαχείριση και η εδραίωση των νέων καλλικρατικών Δήμων μαζί και του Δήμου Δωρίδας, πρέπει να δοθεί στα χέρια ανθρώπων που δεν απέδειξαν και δεν επιδεικνύουν κομματικά, ψευτοτοπικιστικό και συντεχνιακό συμφέρον.

«Χρειαζόμαστε μια αυτοδιοίκηση που θα καθορίζει ακόμα και την φορολογική πολιτική στους δήμους και τις περιφέρειες, ανάλογα με το ΑΕΠ κάθε περιοχής»

ΩτΦ: Καποδιστριακοί ή καλλικρατικοί δήμοι και γιατί;
Δημήτρης Καραχάλιος: Για να είμαι ειλικρινής, ούτε το ένα, ούτε το άλλο. Θέλω να πω ότι και οι δύο αυτές διοικητικές μεταρρυθμίσεις, στην ουσία έμειναν… μισές και υπήρξαν άτολμες και εν τέλει, αναχρονιστικές σε σχέση με την διοικητική μεταρρύθμιση που έχει ανάγκη η Ελλάδα ώστε η αυτοδιοίκηση να αποκτήσει τον ρόλο και την αξία που έχει σε όλο τον προηγμένο κόσμο. Και αναφέρομαι σε μία, πραγματικά ισχυρή και ανεξάρτητη αυτοδιοίκηση, με μεγάλες αρμοδιότητες και αποκέντρωση πόρων. Το κεντρικό κράτος μέχρι σήμερα, αρνείται μία τέτοια αυτοδιοίκηση. Την θέλει ανίσχυρη, υποταγμένη και εξαρτώμενη. Επαίτη και όχι οδηγό των εξελίξεων. Η μεγάλη και ουσιαστική μεταρρύθμιση του κράτους όμως, ειδικά στην εποχή που ζούμε, θα ήταν αυτή: Μία αυτοδιοίκηση που θα καθορίζει ακόμα και την φορολογική πολιτική στους δήμους και τις περιφέρειες, ανάλογα με το ΑΕΠ κάθε περιοχής και θα αποδίδει στο κράτος τους αναλογούντες πόρους, το οποίο θα ήταν υπεύθυνο μόνο για μείζονα θέματα, όπως η εθνική πολιτική, η εθνική οικονομία, η εθνική άμυνα. Τίποτα άλλο. Όλα τα υπόλοιπα θα έπρεπε να είναι στην αυτοδιοίκηση….

ΩτΦ:  Οι αποτυχίες και οι παθογένειες σε τι βαθμό οφείλονται κατά τη γνώμη σας σε εξωγενείς παράγοντες και σε τι βαθμό στην εκάστοτε Δημοτική Αρχή;
Δ.Κ.: Η πολιτεία δεν φρόντισε την στελέχωση του νέου Δήμου με εξειδικευμένο προσωπικό, κυρίως τεχνικούς υπαλλήλους προκειμένου να μπορέσει ο Δήμος να ανταπεξέλθει στα νέα γεωγραφικά δεδομένα. Επιπλέον το νομοθετικό πλαίσιο που απαγορεύει την πρόσληψη νέων υπαλλήλων αποτελεί ένα επιπλέον πρόβλημα. Παρόλα αυτά ο Δήμος συνέστησε Τεχνική Υπηρεσία και έλαβε και διαχειριστική επάρκεια. Τα προηγούμενα τρία χρόνια έγιναν σημαντικές αλλαγές και κυρίως αλλαγές στη νοοτροπία τόσο των αυτοδιοικητικών όσο και των υπαλλήλων και των κατοίκων αυτού του Δήμου. Χρειάζεται όμως πολύ δουλειά ακόμη και βεβαίως όλη η προσπάθεια των προηγούμενων ετών θα πιάσει τόπο.

«Στην αυτοδιοίκηση δεν ‘χωράνε’ τα κόμματα»

ΩτΦ: Είστε άνθρωπος ήπιων τόνων με μακρά πορεία στα κοινά. Πόσο ικανοποιημένος είστε από τη θητεία σας ως Δημοτική Αρχή, σε ποιους τομείς και για ποιους λόγους;
Δ.Κ.: Παρά τις δυσκολίες, την απουσία της πολιτείας με τους απαραίτητους πόρους και την στελέχωση με τεχνικό και έμψυχο δυναμικό καταφέραμε να συμμαζέψουμε τα οικονομικά του Δήμου. Εξοφλήσαμε οφειλές των πρώην Δήμων και σήμερα μπορούμε να κοιτάμε στα μάτια τους Δημότες και να τους λέμε ότι είμαστε ένας βιώσιμος και λειτουργικός Δήμος.
Επίσης προσπαθήσαμε και σε μεγάλο βαθμό τα καταφέραμε, να είμαστε κοντά στους Δημότες, να αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα της καθημερινότητας, να συζητάμε μαζί τους και να λαμβάνουμε υπ’ όψιν τους προβληματισμούς τους, τις ανησυχίες τους και τα παράπονά τους πολλές φορές.

ΩτΦ: Προέρχεστε από το χώρο της ΝΔ, δεν έχετε σκεφτεί να συνεργαστείτε ξανά με συνδυασμό του χώρους σας;
Δ.Κ.: Πάει καιρός πια από την εποχή που οι κομματικές ταυτότητες δεν «χωράνε» στην αυτοδιοίκηση, κατά τη γνώμη μου. Και αυτό έχει γίνει πολύ κατανοητό τα τελευταία χρόνια και μάλλον, αποτελεί λαϊκή απαίτηση, ιδιαίτερα στα χρόνια του μνημονίου, όπου ο κόσμος δεν θέλει τα κόμματα να… φυτρώνουν εκεί που δεν τα σπέρνουν. Τα κόμματα έχουν τον πολύ σημαντικό και διακριτό τους ρόλο στην δημοκρατία, η αυτοδιοίκηση όμως και η καθημερινή πάλη με τα προβλήματα της κάθε τοπικής κοινωνίας, είναι ζητήματα που υπερβαίνουν τα κόμματα και πρέπει να υπερβαίνουν και τις κομματικές αντιπαραθέσεις. Ζητήματα όπως η καθαριότητα ή η προστασία των ακτών, δεν έχουν μπλε, πράσινο ή κόκκινο χρώμα..

ΩτΦ: Η συνεργασία σας με τον Δήμαρχο επικρίθηκε πολύ από ομοϊδεάτες σας και κυρίως από το περιβάλλον του κ. Παγώνη, που ισχυρίζεται ότι μπήκατε απέναντι γιατί δε σας ικανοποιούσαν «χατίρια». Για ποιους λόγους πραγματικά αποφασίσατε να μπείτε απέναντι στο συνδυασμό τους κόμματός σας;
Δ.Κ.: Την ώρα που οι Δήμοι καλούνται να καλύψουν όλα τα κενά που αφήνει πίσω της η κεντρική διοίκηση, έχουν ταυτόχρονα να αντιμετωπίσουν και ένα μεγάλο πολιτικό ζήτημα: οι δήμοι βρίσκονται ανάμεσα στις οριζόντιες λογικές της κυβέρνησης και στις δυνάμεις εκείνες που συντηρούν την αδράνεια ως μέσο επιβίωσης παρασιτικών συντεχνιακών μικροεξουσιών και καταδικασμένων πρακτικών. Η θέση μου είναι σαφής. Η πολιτική διάσταση της είναι μία: η αναβάθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Δεν είμαι κατά των κομμάτων και το έχω αποδείξει αφού δεν αρνήθηκα ποτέ την κομματική μου ταυτότητα και δεν έφυγα από τον πολιτικό χώρο που για πολλά χρόνια έχω ταχθεί. Ωστόσο, οι διορισμοί και οι εντολές από τα κόμματα δεν αρμόζουν στην Αυτοδιοίκηση. Αυτό πρέπει να τελειώσει. Στόχος των αυτοδιοικητικών πρέπει να είναι η εύρεση του τρόπου που η Τοπική Αυτοδιοίκηση να μπορεί να απλώσει ένα ισχυρό και αποτελεσματικό δίκτυ κοινωνικής προστασίας, να διαδραματίσει κρίσιμο ρόλο στην παραγωγική και θεσμική ανασυγκρότηση της χώρας, και να στηρίξει το εγχείρημα για βιώσιμες, ανοιχτές ανεκτικές και εξωστρεφείς πόλεις.  
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση τα χρόνια της κρίσης καλύπτει πλέον αρμοδιότητες από τις οποίες το κράτος έχει παραιτηθεί, κυρίως στον τομέα της διατήρησης της κοινωνικής συνοχής, διότι το θεωρεί στοιχειώδη υποχρέωση της. Οι Δήμοι σηκώνουν στις πλάτες τους πολύ μεγαλύτερο βάρος, όταν η κρατική χρηματοδότηση μέσα σε τρία χρόνια μειώθηκε περισσότερο από το μισό. Ο στόχος μιας ισχυρής, ανεξάρτητης από κόμματα, Αυτοδιοίκησης είναι ταυτόσημος μιας μεταρρύθμισης.
Η πορεία μου τόσα χρόνια στην αυτοδιοίκηση, στον συνδικαλισμό και στα κομματικά όργανα που συμμετάσχω με έκαναν να κατασταλάξω στις προαναφερθείσες απόψεις. Για το λόγο αυτό άλλωστε από το 2006 ακολουθώ την πορεία αυτή πέρα από κομματικούς διορισμούς, από διορισμένους υποψηφίους Δημάρχους που ακόμη και σήμερα προσπαθούν με μόνο προσόν την κομματική τους τοποθέτηση να διοικήσουν την τοπική κοινωνία.

ΩτΦ: Πιστεύετε ότι θα μπορέσει η Δωρίδα να γίνει ένας πραγματικά ενιαίος, αυτάρκης και αυτοσυντήρητος δήμος; Και υπό ποιες προϋποθέσεις;
Δ.Κ.: Το νέο σχέδιο Καλλικράτης θεωρώ ότι έγινε με προχειρότητα και δεν έλαβε υπ’ όψη του ο νομοθέτης τις ιδιαιτερότητες της κάθε περιοχής. Εμείς όμως σαν Δημοτική Αρχή πέρα από τις όποιες δυσκολίες, τα όποια προβλήματα, είχαμε την υποχρέωση απέναντι στους συνδημότες μας να οργανώσουμε και να λειτουργήσουμε ένα νέο ενιαίο Δήμο. 

ΩτΦ: Τι ρόλο παίζει στην διοίκηση του νέου δήμου ο τοπικισμός, τόσο των διοικούντων, όσο και πολύ περισσότερο των διοικούμενων;
Δ.Κ.: Πρέπει όλοι να αντιληφθούμε ότι η διαχείριση και η εδραίωση των νέων καλλικρατικών Δήμων μαζί και του Δήμου Δωρίδας πρέπει να δοθεί στα χέρια ανθρώπων που δεν απέδειξαν και δεν επιδεικνύουν κομματικά, ψευτοτοπικιστικό και συντεχνιακό συμφέρον.
Πρέπει να καταλάβουμε όλοι ότι την Δημοτική Αρχή και συγκεκριμένα το Δήμαρχο θα πρέπει να τον χαρακτηρίζουν οι νέες ιδέες, νέες αντιλήψεις και η δυνατότητα να αντιλαμβάνεται τα προβλήματα και κυρίως από την οικονομική κρίση. Ο ρόλος του Δημάρχου και κατ’ επέκταση του Δήμου είναι η διακυβέρνηση των τοπικών υποθέσεων και η παροχή δημοσίων αγαθών και υπηρεσιών για την ικανοποίηση των αναγκών των κατοίκων, των τοπικών φορέων και των επισκεπτών, με απώτερο σκοπό τη βιώσιμη κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη της περιοχής του. Η ανάδειξη της σημαντικότητας του α’ βαθμού εξουσίας για την αντιμετώπιση των τοπικών προβλημάτων και την αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων, μέσα από τη δημιουργία μιας ενισχυμένης οργανωτικής δομής, οικονομικά βιώσιμης και λειτουργικά ευέλικτης, η οποία στηρίζεται στις αρχές της διαφάνειας και της αποτελεσματικότητας, αναλαμβάνοντας πρωτοβουλίες, προωθώντας παρεμβάσεις και συνάπτοντας συνεργασίες με όμορους ΟΤΑ και λοιπούς φορείς για την αειφόρο ανάπτυξη της περιοχής, με έμφαση στην ήπια τουριστική ανάπτυξη και την πρωτογενή παραγωγή.

«Σε  δύσκολες εποχές όπως η σημερινή ο συνδικαλισμός θα μπορούσε να είναι ο βασικός μοχλός της αναγέννησης που έχει ανάγκη η χώρα»

ΩτΦ: Η οικονομική και πολιτική πραγματικότητα για το νεοέλληνα είναι επιεικώς τραγική. Που βλέπετε το τέρμα αυτής της ιστορίας;
Δ.Κ.: Μακάρι να ‘ξερα. Θα ήμουν πιο ήσυχος και λιγότερο ανασφαλής ως εργαζόμενος και ως πολίτης αλλά και ως άνθρωπος της αυτοδιοίκησης. Κανένας όμως δεν μπορεί να πει με ασφάλεια αυτή τη στιγμή, εάν αυτή η τραγική πραγματικότητα θα τερματίσει κάπου εδώ κοντά ή θα συνεχιστεί και άλλο, με ακόμα πιο οδυνηρές συνέπειες. Και επειδή από εμάς δεν περνάνε οι μεγάλες αποφάσεις που θα καθορίσουν το μέλλον της Ελλάδας και της Ευρώπης, αισθάνομαι πως αυτό που πρέπει και μπορούμε να κάνουμε, εκτός από υπομονή και … κουράγιο, είναι να προσπαθούμε να αλληλοβοηθούμαστε και να μην αφήσουμε τους ανθρώπους που είναι δίπλα μας να γονατίσουν από το βάρος των καιρών. Τον αγώνα της αλληλοϋποστήριξης και της αλληλεγγύης πρέπει να τον δίνουμε κάθε μέρα μέχρι τέλους. 

ΩτΦ:  Προέρχεστε από το συνδικαλιστικό κλάδο. Ποιο κατά τη γνώμη σας είναι το μέλλον του συνδικαλισμού στη χώρα μας;
Δ.Κ.: Κατ’ αρχήν, οφείλω να πω ότι συνδικαλισμός υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει, όσο υπάρχουν εργαζόμενοι και χώροι εργασίας εντός των οποίων υπάρχουν προβλήματα και διεκδικήσεις. Ιδιαίτερα σε εποχές σαν τη σημερινή δε, ο συνδικαλισμός θα μπορούσε να είναι βασικός μοχλός της αναγέννησης που έχει ανάγκη η χώρα και ανάδειξης νέων νοοτροπιών αλλά και στελεχών. Δυστυχώς, όμως ο συνδικαλισμός στην Ελλάδα πληρώνει μ ε την σειρά του, όπως και το πολιτικό σύστημα, την άκρατη κομματικοποίηση του και τους υπερβολικά πολλούς – και ενίοτε θολούς – δεσμούς εξάρτησης με τους κομματικούς σωλήνες και τους διαδρόμους της παραπολιτικής. Βρισκόμαστε στην ανάγκη αλλαγής του συνδικαλισμού στην Ελλάδα λοιπόν, σε επίπεδο στελεχών αλλά και νοοτροπιών. Και εκτιμώ πως αυτή η διαδικασία έχει ξεκινήσει και θα συνεχιστεί με επιταχυνόμενους ρυθμούς. Δεν θα είναι εύκολο, δεν γίνεται αλλιώς όμως…

ΩτΦ: Ποιά είναι τα πολιτικά σας σχέδια για το μέλλον;
Δ.Κ.: Το μόνο σχέδιο μου προς το παρόν, είναι να συνεχίσω να είμαι χρήσιμος για τον τόπο μου και τους ανθρώπους του, που είναι και δικοί μου άνθρωποι.