Στενό το κοστούμι της ΝΔ για τον Κ. Μπακογιάννη

 

Αρκετοί ισχυρίζονται ότι επειδή ακριβώς ο Κώστας Μπακογιάννης προέρχεται  από πολιτικό τζάκι και επειδή η οικογένεια του «παίζει» την πολιτική στα δάκτυλα δεν μπορεί παρά να  διαθέτει πολιτικούς επικοινωνιολόγους που ουσιαστικά του παράγουν την κάθε πολιτική του άποψη και του χαράζουν την επικοινωνιακή του τακτική. 

Προσωπικά, ακόμη και να ισχύει το παραπάνω ( δεν είμαι σε θέση να το αποδείξω ή να το διασταυρώσω και άρα δεν το υιοθετώ)  , μου είναι εντελώς αδιάφορο διότι δεν πιστεύω, μου  είναι αδιανόητο,    ένας άνθρωπος μορφωμένος και από μικρός έντονα πολιτικοποιημένος θα υιοθετούσε οτιδήποτε του “σερβίριζαν” οι ειδικοί της επικοινωνίας, αν ο ίδιος δεν τα  πίστευε . 

 Λένε επίσης ότι δεν γίνεται τίποτε στην τύχη και όλη του η αγωνία είναι να δείξει ένα εντελώς διαφορετικό πρόσωπο από το Θείο του, τον αρχηγό της ΝΔ , ο οποίος αν και ξεκίνησε προσανατολισμένος στο λεγόμενο κοινωνικό φιλελευθερισμό  στο τέλος κατέληξε να άγεται και να φέρεται από την ακροδεξιά συνιστώσα του κόμματος, το Βορίδη, Γεωργιάδη κλπ με αποτέλεσμα να έχει ήδη απολέσει το όποιο κοινωνικό πρόσωπο διέθετε . 

Μα, καλά κάνει! Αυτό είναι το αυτονόητο! Άλλωστε, μην ξεχνάμε ότι οι προσλαμβάνουσες του δεν ήταν μόνο από τον παππού του   Κ. Μητσοτάκη αλλά ήταν – κυρίως- και από τον πατέρα του Π. Μπακογιάννη ο οποίος έδωσε μεγάλο αγώνα ενάντια στη Χούντα των συνταγματαρχών , κάτι που είναι πασίγνωστο και σεβαστό στο πανελλήνιο .

Με αυτά ως δεδομένα δεν μου κάνει μεγάλη εντύπωση ότι αρκετοί, τόσο κεντροδεξιοί όσο και κεντροαριστεροί, βλέπουν στο πρόσωπό του ένα πολιτικό σοβαρό, σύγχρονο και μετρημένο , μακριά από τα κολλήματα και αγκυλώσεις του παρελθόντος , ένα πολιτικό της μετα-μετα πολιτευτικής περιόδου που άνετα θα μπορούσε να ηγηθεί ενός σχήματος που ξεπερνά τα παραδοσιακά όρια μεταξύ κεντροδεξιάς-κεντροαριστεράς

 

Τα παραδείγματα της διαφορετικής του ιδεολογικής προσέγγισης από δυνάμεις της  παραδοσιακής δεξιάς, ακόμη και από δυνάμεις της σημερινής κεντροαριστεράς, όπως εκφράζεται από το Κίνημα Αλλαγής, είναι πολλά .  

 

Τελευταίο παράδειγμα , αποτελεί η θέση του   υπέρ της εθνικής συμφιλίωσης , θέση για την οποία έφαγε άγριο κράξιμο από την ακροδεξιά συνιστώσα της ΝΔ., αλλά και από δυνάμεις που εκφράζονται από κόμματα της άκρας δεξιάς (Χρυσή Αυγή-ΛΑΟΣ κλπ) .

.Έγραψε ο Κ. Μπακογιάννης για το θάνατο του καπετάν Ερμή , ο οποίος ξεκίνησε ως σύντροφος του Βελουχιώτη και στο τέλος κατέληξε στο ΠΑΣΟΚ: 

“Ο Καπετάν Ερμής έζησε 100 χρόνια και πολλές ζωές. Σύμβολο της Ρούμελης και ολόκληρης της Ελλάδας. Σύμβολο για την πίστη στις ιδέες και το όραμα του καθένα μας.Ο Βασίλης Πριόβολος αφήνει πίσω του διδάγματα αγώνα για τον αδύναμο, τον αδικημένο, τον κατατρεγμένο και τον ξεχασμένο. Για τη Δικαιοσύνη, τη Δημοκρατία και την Ενότητα που τόσο έχουμε ανάγκη. Φέτος δεν τις πρόλαβες τις Κορυσχάδες αγαπημένε Καπετάνιε. Θα είμαστε όμως όλοι εκεί και δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ.”

Αυτή η θέση ήταν που προκάλεσε έντονες αντιδράσεις  από αυτούς που  προφανώς αναπολούν το διχαστικό λόγο , το εμφυλιοπολεμικό κλίμα και τον αντικομουνισμό της δεκαετίας του 1950

Να τι του απάντησε  κάποιος ακροδεξιός: 

“..Είναι όμως βλάσφημο στο όνομα της εθνικής συμφιλίωσης, για την οποία αγωνίστηκε μονομερώς η δεξιά, να γράφετε ότι ένας άνθρωπος που έκανε ένοπλο αγώνα για την κατάλυση της Δημοκρατίας, σκότωσε Έλληνες, και συμμετείχε σε εγκλήματα πολέμου και σφαγές, αγωνίστηκε για ιδανικά που ποτέ δεν υιοθέτησε ο χώρος του.»

Όμως ο Περιφερειάρχης δεν έκανε πίσω και η απάντηση του  ήταν άμεση και αποστομωτική:

«Λοιπόν, επειδή φαίνεται πως προκάλεσα έναν μικρό χαμό (ξανά!). Η ιστορία μπορεί να μην ξαναγράφεται, αλλά θεραπεύεται. Θυμίζω πως το ΚΚΕ νομιμοποιήθηκε από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή το 1974 και η Εθνική Συμφιλίωση έγινε πράξη από τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη το 1989. Αρνούμαι λοιπόν να σκιαμαχώ για το τι έγινε πριν 20, πριν 40, ή πριν 60 χρόνια. Να ‘μαστε καλά, πεδία αντιπαράθεσης και σύγκρουσης θα υπάρχουν πάντοτε. Διαλέχτε αν θέλετε να αφορούν το χτες ή το αύριο. Α! Και επειδή δεν ξέρω κανένα να γεννιέται και να κουβαλάει μίσος, διάλειμμα μισού λεπτού να σκεφτούμε τι θέλουμε να κληροδοτήσουμε στα παιδιά μας. Αυτά. Βαράτε ελεύθερα τώρα».

 

Άσχετο από το ότι πιστεύω ότι τη νομιμοποίηση της Αριστεράς δεν την έκανε κανένας Καραμανλής αλλά η ίδια  η σύγχρονη πραγματικότητα ( τι είδους σύγχρονη αστική δημοκρατία θα ήταν αν οι μισοί έλληνες ήταν παράνομοι;) , ούτε ότι η  εθνική συμφιλίωση έγινε πράξη μόνο από το Μητσοτάκη με την τότε κυβέρνηση Τζανετάκη (εδώ   ξέχασε το ρόλο του Α. Παπανδρέου , του Χ Φλωράκη και του Λ. Κύρκου ) θεωρώ την ανταπάντηση του ως μανιφέστο σύγχρονου πολιτικού που θέλει να παραμείνει – και παραμένει- μακριά από το διαχωρισμό των Ελλήνων με βάση την ιδεολογία τους, μακριά από αγκυλώσεις που χωρίζουν και εμμένει σε “αγκυλώσεις” που ενώνουν. . 

 

Άλλα παραδείγματα της διαφοροποίησης του σε σχέση με την “καθεστωτική”  πολιτική της ΝΔ  είναι τόσο η εμμονή του στο λεγόμενοι “κοινωνικό κράτος” (άπειρα τα παραδείγματα των προσπαθειών του να βοηθήσει τα νοσοκομεία, σχολεία και άλλα κοινωνικού χαρακτήρα ιδρύματα) όσο και οι απόψεις του υπέρ του γάμου ομόφυλων ζευγαριών και της υιοθεσίας παιδιών, της αποποινικοποίησης της μαριχουάνας και της χρήσης φαρμακευτικής κάνναβης ..

 

Εν κατακλείδι, εκείνο που έχω να συμπεράνω  είναι ότι η νοοτροπία και η ιδεολογία του κ Μπακογιάννη απέχει παρασάγγας από  αυτήν του Κυριάκου Μητσοτάκη. 

Και αυτό πλέον είναι κάτι που η πλειοψηφία των τοπικών κοινωνιών της Στερεάς Ελλάδας έχει ήδη αρχίσει να κατανοεί ευχόμενη σύντομα να δημιουργηθεί κάτι καινούριο που να υπερβαίνει τα ούτως ή άλλως συγκεχυμένα πλέον όρια…