Προς απένταξη η άρδευση του ελαιώνα Άμφισσας : Ελπίδες για «γέφυρα»

 

Η χρηματοδοτική ροή του έργου διεκόπη με την αλλαγή της κυβέρνησης και παρά τη συνάντηση του περιφερειάρχη Στερεάς Ελλάδας κ. Κώστα Μπακογιάννη με τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Βαγγέλη Αποστόλου, τον Μάρτιο,  δεν σημειώθηκε καμιά πρόοδο. 

Πλέον θεωρείται σχεδόν σίγουρη η απένταξη του έργου, ενώ όλες οι ελπίδες για την ολοκλήρωσή του μετατίθενται στο νέο ΕΣΠΑ. 

Να υπενθυμίσουμε ότι ο Ελαιώνας της Άμφισσας  έχει χαρακτηριστεί ως «παραδοσιακός» και αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα του Δελφικού Τοπίου. 

Το έργο με τίτλο «Αρδευτικό έργο Ελαιώνα Άμφισσας Νομού Φωκίδας», με αρχικό προϋπολογισμό 37.205.000 ευρώ, ενώ μετά την έκπτωση η εργολαβική σύμβαση υπεγράφη με ποσό 20.354,446,47 ευρώ, ενώ ξεκίνησε το 2012.

Μέχρι τώρα έχει απορροφήσει 12,5 εκ. ευρώ και σταμάτησε η χρηματοδοτική ροή του. 

Η άρδευση του ελαιώνα είναι πάγιο αίτημα της τοπικής κοινωνίας, καθώς θα βοηθούσε στη βελτίωση της ποιότητας του καρπού. Ο ελαιώνας αυτός είναι ο μεγαλύτερος συγκεντρωμένος παγκοσμίως και αποτελεί το βασικό μέρος του Δελφικού Τοπίου. Η χειρότερη στιγμή στην εκτέλεση του έργου ήταν όταν εργάτης κατά λάθος προκάλεσε πυρκαγιά που έκανε στάχτη μεγάλο τμήμα του ελαιώνα. 

Με το έργο αυτό θα λυνόταν το πρόβλημα της άρδευσης της πεδινής κοιλάδας μεταξύ Άμφισσας, Χρισσού, Δελφών, Ιτέας και Σερνικακίου, συνολικής έκτασης 34.810 στρεμμάτων, με συνολικό μήκος αγωγών 167.000 μέτρα.

Το αρδευτικό δίκτυο έχει χωρισθεί σε τρεις ζώνες, με βάση την στάθμη της πιεζομετρικής γραμμής, με δύο σημεία υδροληψίας (το ένα στην Άμφισσα και το  άλλο στο Χρισσό) από τον αγωγό μεταφοράς του νερού προς Αθήνα της ΕΥΔΑΠ.

 

Είχε επισημανθεί από το σημερινό υπουργό κ. Αποστόλου η έλλειψη «κεφαλής» του έργου

 

Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι η λειτουργικότητα του έργου αυτού είχε αμφισβητηθεί από το ΣΥΡΙΖΑ με ερώτηση που είχαν καταθέσει την 1η Απριλίου του 2014 τρεις βουλευτές της Στερεάς, μεταξύ των οποίων και ο νύν υπουργός κ. Βαγγέλης Αποστόλου. Με την ερώτηση προσπαθούσαν να αποδείξουν ότι το έργο δεν έχει «κεφαλή», αφού δεν είναι εξασφαλισμένες οι απαραίτητες ποσότητες νερού, καθώς και ότι δεν έχει προβλεφθεί εναλλακτική λύση σε περίπτωση ιδιωτικοποίησης της ΕΥΔΑΠ ή λειψυδρίας. Τότε λοιπόν μεταξύ άλλων ανέφεραν: «Στην περιοχή του Ελαιώνα Άμφισσας, ο οποίος έχει χαρακτηριστεί ως «παραδοσιακός» και αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα του Δελφικού Τοπίου, κατασκευάζεται το έργο «Αρδευτικό έργο Ελαιώνα Άμφισσας Νομού Φωκίδας», προϋπολογισμού 37.205.000 ευρώ, με ποσό εργολαβικής σύμβασης 20.354,446,47 ευρώ.

Με το έργο αυτό προβλέπεται η άρδευση της πεδινής κοιλάδας μεταξύ Άμφισσας, Χρισσού, Δελφών, Ιτέας και Σερνικακίου, συνολικής έκτασης 34.810 στρεμμάτων, με συνολικών μήκος αγωγών 167.000 μέτρα.

Το αρδευτικό δίκτυο έχει χωρισθεί σε τρεις ζώνες, με βάση την στάθμη της πιεζομετρικής γραμμής, με δύο σημεία υδροληψίας (το ένα στην Άμφισσα και το  άλλο στο Χρισσό) από τον αγωγό μεταφοράς του νερού προς Αθήνα της ΕΥΔΑΠ.

Ο φορέας υλοποίησης του έργου, με την εκτίμηση ότι έως τα τέλη του 2014 θα έχει ολοκληρωθεί το έργο άρδευσης του Ελαιώνα Άμφισσας, θεωρεί ότι η μόνη πηγή υδάτινων πόρων που έχει προβλεφθεί είναι η ΕΥΔΑΠ Α.Ε.

Με βάση τα ανωτέρω,

Ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί:

-Έχει αναλάβει επίσημα η ΕΥΔΑΠ Α.Ε. την υποχρέωση υδροδότησης της άρδευσης της περιοχής; Αν ναι με ποιον τρόπο και ποιους όρους;

-Πόσες φορές την τελευταία 20ετία ο Ελαιώνας Άμφισσας έχει υδροδοτηθεί από τον ταμιευτήρα Μόρνου;

-Δεδομένου ότι ο ταμιευτήρας Μόρνου προορίζεται για υδροδότηση πόλεων, σε περίπτωση που η στάθμη στη λίμνη σηματοδοτεί έλλειψη πόσιμου νερού, έχει προβλεφθεί εναλλακτικός τρόπος κάλυψης των αρδευτικών αναγκών του Ελαιώνα Άμφισσας;

-Πώς θα εξασφαλιστεί η με χαμηλό κόστος διάθεση νερού προς τους καλλιεργητές και η απρόσκοπτη λειτουργία του έργου σε περίπτωση που ιδιωτικοποιηθεί η ΕΥΔΑΠ;».

 

Η απάντηση του τότε Υπουργού δικαίωνε την καχυποψία για το έργο

 

Ο τότε υπουργός κ. Τσαυταρής είχε ομολογήσει δημοσίως μέσω της απάντησής του ότι στην ουσία δεν υπάρχει έργο, αφού δεν εξασφαλίζονται οι απαραίτητες ποσότητες υδάτινων πόρων για την άρδευση του ελαιώνα, ενώ έδειχνε ως μοναδική εναλλακτική τα καρστικά νερά. 

Στην απάντησή του ο κ. Τσαυταρής παραδεχόταν τρεις μεγάλες αλήθειες.

Πρώτον, «σύμφωνα με την απόφαση υπουργού ΠΕΧΩΔΕ 570/17-5-2006 και τη σύμβαση μεταξύ των ΤΟΕΒ (Τοπικοί Οργανισμοί Εγγείων Βελτιώσεων) Άμφισσας και Χρισσού με την εταιρεία Παγίων ΕΥΔΑΠ, η δεύτερη έχει αναλάβει την υποχρέωση παροχής 12 εκ κυβικών μέτρων για την άρδευση της περιοχής». «Προϋπόθεση είναι ότι τα αποθέματα των Ταμιευτήρων Μόρνου και Ευήνου βρίσκονται σε σημείο που απαιτείται άντληση από τον ταμιευτήρα της Υλίκης ή και χρήση των γεωτρήσεων», τονίζει ο υπουργός και φυσικά συμπληρώνει ότι «το σχετικό κόστος ανά κυβικό μέτρο θα μετακυλύει στους ΤΟΕΒ». Και το σπουδαιότερο: «Σε περίπτωση που η ΕΥΔΑΠ ΑΕ κρίνει ότι η επάρκεια των αποθεμάτων δεν είναι ασφαλής θα διακόπτει την παροχή άρδευσης, δίχως καμιά υποχρέωση προς τους ΤΟΕΒ». Κοινώς, γίνεται ένα έργο πραγματικά φαραωνικό, που δεν γνωρίζουμε αν ποτέ θα λειτουργήσει. Ειδικά τώρα που η ΕΥΔΑΠ ιδιωτικοποιείται και ουδείς γνωρίζει την τιμή που θα απαιτήσει ο νέος της ιδιοκτήτης για να παράσχει τα 12 εκ κυβικά, αν φυσικά υπάρχει επάρκεια.

Δεύτερον, έχουμε την παραδοχή του υπουργείου ότι «σε περίπτωση που η στάθμη στη λίμνη σηματοδοτεί έλλειψη πόσιμου νερού δεν έχει γίνει πρόβλεψη εναλλακτικού τρόπου κάλυψης των αρδευτικών αναγκών», σημειώνει.

Τρίτον, «ο καθορισμός του κόστους παροχής νερού θα γίνεται από την ΕΥΔΑΠ ΑΕ, όπως αναφέρεται στην παράγραφο 1 της σύμβασης με τους ΤΟΕΒ».

 

Ωστόσο, το έργο σήμερα έχει εκτελεστεί κατά το μεγαλύτερο μέρος του και αφού δεν φρόντισε η Πολιτεία να εξασφαλίσει πριν το ξεκινήσει εναλλακτικούς τρόπους εξασφάλισης των απαραίτητων υδάτινων ποσοτήτων, τώρα οφείλει τουλάχιστον να το ολοκληρώσει, καθώς δε νοείται να μείνει ημιτελές και να πάνε χαράμι τα χρήματα που δόθηκαν μέχρι σήμερα και δεν είναι λίγα τα 12,5 εκ ευρώ.