Πάμε στις εκλογές του Σωματείου μας, με στόχους και πάνω απ’ όλα με αρχές.

Συνάδελφοι, 

    Τα πέντε τελευταία χρόνια περάσαμε όλοι μας πολλές φουρτούνες. Σε ένα εργασιακό περιβάλλον που δεν ήξερες στην κυριολεξία εάν θα γυρίσεις σπίτι σου. Με καταστρατήγηση νόμων της μεταλλευτικής εργασιακής και συνδικαλιστικής νομοθεσίας. Αν το καθεστώς Πολυχρονόπουλου έβαλε τις βάσεις, η σημερινή διοίκηση της εταιρείας προσπαθεί να ολοκληρώσει το οικοδόμημα, ξηλώνοντας μία μία τις κατακτήσεις που είχαν και οι συνάδελφοί μας τα προηγούμενα χρόνια αλλά και συνολικά οι εργαζόμενοι πανελλαδικά. 

    Το παρών στα κοιτάσματα, το κυλιόμενο πενθήμερο, το «εθελοντικό» εξαήμερο είναι μερικά από τα φρούτα που καλλιεργεί αυτή η νέα διοίκηση. Το 8ωρο και η πενθήμερη βδομάδα 40 ωρών πάνε περίπατο! Βρήκε και πρόθυμους από τη μεριά συνδικαλιστών, για να «στρώσει» τη δουλειά, χρησιμοποιώντας κάποιους από αυτούς και  ως αναλώσιμο λίπασμα αμείβοντάς τους  κατάλληλα (με το «πακέτο») για τις υπηρεσίες τους. 

    Όσο υπάρχουν (και δυστυχώς συνεχίζουν να υπάρχουν τέτοιοι) πρόθυμοι ανάμεσα στους συνδικαλιστές, τόσο και τα προβλήματα θα διογκώνονται και συνεχώς θα έρχονται και άλλα. Είναι αυτοί οι «συνδικαλιστές» που είτε θα αποσιωπούν τις διαθέσεις της εταιρείας για επταήμερη εργασία, καμωμένοι ότι δεν άκουσαν, είτε θα «θάβουν» τα προβλήματα, είτε θα βρίσκονται συνεχώς στο γραφείο της υπηρεσίας προσωπικού «για να τρέξουν» δήθεν την επίλυση των προβλημάτων μας, αλλά στην ουσία μάλλον άλλες υπηρεσίες προσφέρουν.  

    Αυτοί οι ίδιοι είναι που στα συσσωρευμένα προβλήματα, βρίσκουν τις αιτίες σε άλλους εργαζόμενους ρίχνοντάς τους και τις ευθύνες. Τους καθιστούν ενόχους. Ότι δεν κάνουν δήθεν καλά τη δουλειά τους διασπώντας το ενιαίο μέτωπο που πρέπει να αναπτύξουμε απέναντι στις ορέξεις της εταιρείας. 

   Η εταιρεία και το φιλικό της περιβάλλον σε ΓΣΕΕ, σε τοπική αυτοδιοίκηση, σε κάποια σωματεία και κάποιους συνδικαλιστές δεν είναι ανίκητοι. 

    Από «κάτω» είμαστε όλοι εμείς, που παλεύουμε κάθε μέρα για το μεροκάματο. Που έχουμε καθαρό το μέτωπό μας μακριά από αλισβερίσια με τα «αφεντικά». Που δεν κωλώνουμε να πούμε τα πράματα με τ’ όνομά τους. Να καταγγείλουμε αλλά και να κινητοποιηθούμε όταν δεν ακούγεται η φωνή μας!            Είμαστε όλοι εμείς : 

•  που έχουμε στόχο να γυρνάμε σώοι και ασφαλείς στα σπίτια μας. 
• Που δεν ανεχόμαστε να ελέγχουν τη ζωή μας και στο χώρο δουλειάς με το τσιπάρισμα αλλά ούτε και στο ίδιο μας το σπίτι με τα ανεξάντλητα ωράρια και όλες τις μέρες της βδομάδας. 
• Που δεν θέλουμε να συμπληρώνουμε τις χαμένες ώρες ύπνου, μέσα στα λεωφορειάκια,  στις διαδρομές προς τα κοιτάσματα. 
• Που δεν θέλουμε να μας αξιολογούν, με κριτήρια μάλιστα που κανείς δε γνωρίζει. 
• Που δεν θέλουμε οι αμοιβές μας αλλά και τα διάφορα μπόνους να εξαρτώνται από το πόσο υπάκουος είσαι στο «μαστίγιο» 

     Εμείς δεν κάνουμε πως δεν ακούσαμε για την Κυριακάτικη εργασία! Που κάνουμε πως δεν βλέπουμε τις ετοιμόρροπες στοές και τα σαπάκια που τα λένε μηχανήματα! Που κάνουμε πως δεν ακούμε το αγκομαχητό για το μεροκάματο και για το πώς θα βγεί η βάρδια!  

  Αυτά είναι τα δικά μας θέλω και οι αρχές μας. Πρώτιστο καθήκον μας:  

  5θήμερο, με 8ωρο, 40 ώρες τη βδομάδα –Δευτέρα έως Παρασκευή 

   Με τέτοια κριτήρια χτίσαμε το συνδυασμό μας την  «Ενωτική κίνηση εργαζομένων στα μεταλλεία». 

      Πάρτε μέρος στις εκλογές.  

      Η συμμετοχή μας σε αυτές θα είναι μια πρώτη νίκη απέναντι στην εργοδοσία και στους συμμάχους της, που θέλουν σωματείο μουγκό-τυφλό-κουφό στα προβλήματά μας και τελικά φερέφωνο στις επιδιώξεις των μετόχων της ΙΜΕΡΥΣ. ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ! 

  Γιατί εμείς είμαστε, στο σύνολό μας, οι δυνατότεροι 

    ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ 4/10/2020 ΣΤΗΝ ΑΜΦΙΣΣΑ 

  «Ενωτική κίνηση εργαζομένων στα μεταλλεία» 

  Αγγελόπουλος Θύμιος, Γκικόπουλος Τριαντάφυλλος, Καραγιάννης Κώστας, Κουβέλης Νίκος, Κούκος Χρήστος, Ξεπλάτης Χρήστος, Πάνος Αχιλλέας, Παπαιωάννου Λουκάς, Πετράκης Γιάννης, Πολυζογόπουλος Θοδωρής, Ποντίκας Γιάννης, Χλεμπογιάννης Νίκος και… Γλυμής Γιώργος, Δούσμανης Κώστας, Συκιανάκης Μανώλης