” να αξιοποιηθούν τα θετικά βήματα που έγιναν μεταξύ των δύο κυβερνήσεων και με περαιτέρω διαπραγμάτευση να καταλήξουμε σε μια σαφώς βελτιωμένη εκδοχή της «Συμφωνίας των Πρεσπών¨”

Όσον αφορά στην αποδοχή ή μη της «Συμφωνίας των Πρεσπών» με το γειτονικό κράτος της FYROM, που εξετάζεται προσεχώς στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, οφείλω να καταθέσω τις απόψεις μας ως εξής:

1. Σχετικά με τις αιτιάσεις και τους χαρακτηρισμούς περί «ξεπουλήματος» ή «προδοσιών» κ.λπ., εμείς αρνούμαστε να ενστερνιστούμε τέτοιες λογικές, που τυγχάνουν διχαστικές και βλαπτικές για τον τόπο. Αντιθέτως εκτιμούμε ότι όλοι οι Έλληνες είναι πατριώτες, πλην ελαχίστων και μεμονωμένων εξαιρέσεων, και αποκλειστικό κριτήριο στις αποφάσεις τους θέτουν το συμφέρον της χώρας και του Έθνους, όπως ο καθένας το αντιμετωπίζει από τη δική του σκοπιά.

2. Για τον παραπάνω λόγο, αλλά και για τον πρόσθετο λόγο ότι σε όλη μας τη θητεία έχουμε υποστηρίξει την άποψη ότι τα Δημοτικά Συμβούλια έχουν ρόλο αποκλειστικά για τη διαχείριση των τοπικών υποθέσεων, όπως επιβάλλει και το Σύνταγμά μας, δεν τίθεται κανένα ζήτημα παραταξιακής ή άλλης πειθαρχίας στην άποψη των δημοτικών συμβούλων, οι οποίοι εκφράζονται πάντα κατά συνείδηση και με πλήρη εμπιστοσύνη από μέρους μας στο υψηλό πατριωτικό τους φρόνημα.

3. Η προσωπική μου άποψη για τη Συμφωνία των Πρεσπών είναι ότι από την μία πλευρά αποτελεί πρόοδο σχετικά με την προηγούμενη κατάσταση και την έως σήμερα αδιαλλαξία των Σκοπίων έναντι της χώρας μας και εμπεριέχει χρήσιμες θέσεις. Τέτοιες είναι ειδικότερα και κυρίως: α) Η αποδοχή της σύνθετης γεωγραφικής ονομασίας, όπως είχε από δεκαετίας και πλέον θέσει ως στόχο η Ελλάδα και β) Η σαφής αναφορά στη μη διεκδίκηση του αρχαίου μακεδονικού πολιτισμού, ιστορίας και παράδοσης εκ μέρους του γειτονικού κράτους, που τυγχάνουν αμιγώς ελληνικά.

Ταυτόχρονα όμως είναι ιδιαιτέρως προβληματικές οι προβλέψεις: α) Περί «μακεδονικής ιθαγένειας» ή «εθνότητας» (έννοιες άλλωστε που εύκολα συγχέονται ή αλλοιώνονται διεθνώς) και β) Περί «μακεδονικής γλώσσας», που αποτελεί ένα σημαντικό εργαλείο για την οριστική σε βάθος χρόνου κατοχύρωση της «μακεδονικής εθνότητας» από το γειτονικό κράτος (με όλες τις συγχύσεις που θα επαναφέρει αυτό στις σχέσεις των δύο λαών και χωρών).

4. Εκτιμώ ότι απαιτείται περαιτέρω διαπραγμάτευση, ώστε να πετύχουμε δύο βασικούς στόχους, δηλαδή: α) την καθιέρωση της ιθαγένειας των γειτόνων μας σύμφωνα με την επίσημη ονομασία του κράτους δηλαδή ως «Βόρειο-μακεδονική» και β) τον ορισμό της γλώσσας του γειτονικού κράτους ως «Σλαβομακεδονική», ώστε να προκύπτει άμεσα και η αληθινή εθνική της προέλευση.

5. Με τον τρόπο αυτόν θα απαλείψουμε κάθε εστία αναθεωρητισμού και αλυτρωτισμού από μέρους των γειτόνων μας για το μέλλον και θα εγκαθιδρύσουμε ξεκάθαρες φιλικές σχέσεις, χωρίς αστερίσκους ή σκιές, που σήμερα εξακολουθούν να υπάρχουν.

6. Συμπερασματικά, πιστεύω ότι προς το παρόν δεν έχουμε κανέναν ιδιαίτερο λόγο να οδηγηθούμε σε μια συμφωνία εσπευσμένα και πριν να κλείσουν τα σημαντικά κεφάλαια που έχουν μείνει εκκρεμή, ως ανωτέρω, συνεπώς τάσσομαι κατά της αποδοχής μιας τέτοιας συμφωνίας σήμερα.

7. Αντιθέτως πρέπει να αξιοποιηθούν τα θετικά βήματα που έγιναν μεταξύ των δύο κυβερνήσεων και με περαιτέρω διαπραγμάτευση, που πρέπει να συνεχιστεί, να καταλήξουμε σε μια σαφώς βελτιωμένη εκδοχή της «Συμφωνίας των Πρεσπών», ώστε αυτή, όταν επιτευχθεί, να εγκριθεί εν τέλει από το Ελληνικό Κοινοβούλιο.

8. Όσον αφορά στο γεωπολιτικό περιβάλλον, αυτό ως παράγοντας είναι πάντα πιεστικός υπέρ της επίλυσης διαφορών μεταξύ γειτονικών κρατών (με γνώμονα από την κάθε μεγάλη χώρα τα δικά της εθνικά και οικονομικά συμφέροντα). Αυτό ωστόσο δεν είναι επαρκής λόγος για να επισπεύσουμε τις αποφάσεις μας, ούτε το διεθνές περιβάλλον είναι, κατά τη γνώμη μου, σήμερα τόσο δυσμενώς τοποθετημένο απέναντί μας, σε σημείο που να πρέπει αυτό να το κρίνουμε ως βασικό λόγο ταχείας λήψης αποφάσεων.

9. Σημειώνω τέλος με έμφαση ότι το μείζον είναι να γίνει μια προσπάθεια απ’ όλες τις πλευρές ώστε να αποφευχθεί πάση θυσία ο περαιτέρω εθνικός διχασμός. Αν ο δημόσιος διάλογος σταθεί στο πνεύμα της ψυχραιμίας και της εθνικής ομοψυχίας, χωρίς ακρότητες και μικρότητες, τότε θα επιτύχουμε πολύ καλύτερα αποτελέσματα στο εθνικό μας θέμα, όπως και σε όλα τα σοβαρά ζητήματα του τόπου μας.

Άμφισσα, 18 Ιανουαρίου 2019