Κυπριακή καταιγίδα

Γράφει ο Κώστας Χαντζηκωνσταντίνου

Μετά το ζοφερό 197,4 η μεγαλόνησος ηθελημένα ή αθέλητα ξαναγράφει ιστορία με τα θετικά της και τα αρνητικά της, συγκεντρώνοντας τα βλέμματα όλου σχεδόν του πλανήτη να είναι στραμμένα πάνω της.
Οι ιδιαιτερότητες (υπερτροφικός τραπεζικός τομέας και εισροές υπόπτων κεφαλαίων από την Ρωσία), οι τοπικές συνθήκες (Αττίλας ‘74 και στρατεύματα κατοχής καθώς και οι ξεχωριστοί κανόνες απέναντι στους «ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΥΣ ΕΤΑΙΡΟΥΣ» και τους «ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥΣ ΚΑΤΑΠΑΤΗΤΕΣ» διαμορφώνουν νέα ήθη καινούργιους και αχαρτογράφητους οδικούς γεωπολιτικούς άξονες στο όμορφο αλλά μαρτυρικό νησί όπου η έννοια της ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ, ΤΗΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ ΤΟΥ ΕΝΩΜΕΝΟΥ ΛΑΟΥ, ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΟΣ, ΤΟΥ ΑΥΤΟΣΕΒΑΣΜΟΥ βρίσκονται στο ψηλότερο βάθρο της ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ.

Στο κομμάτι αυτό της «Ενωμένης Ευρώπης» ο ΣΤΥΓΝΟΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΣ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΟΡΥΦΟΡΟΙ ΤΟΥ ωσάν μια κυνική και ανήθικη δεσποτεία αντιμετώπισε την στοιχειωδέστατη αντίσταση με καταστροφικά και ολέθρια αποτελέσματα, κόστη και αδιέξοδα.
Όταν η συμπεριφορά των «ΕΤΑΙΡΩΝ» ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΥΡΩΙΕΡΑΤΕΙΟΥ είναι συμπεριφορά ΚΑΤΑΚΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΥΜΜΑΧΩΝ, ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ Η ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ, Η ΛΟΓΙΚΗ, Ο ΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΑΛΛΑ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙ Η ΗΓΕΜΟΝΙΚΗ ΑΦΡΟΝΗ, ΚΟΝΤΟΦΘΑΛΜΗ ΚΑΙ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΟΛΟΓΙΚΗ, ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΚΗ, ΤΙΜΩΡΗΤΙΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ, ΤΟΤΕ ΑΚΡΩΤΗΡΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΠΑΞΙΩΝΕΤΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΚΑΙ ΓΙΓΑΝΤΩΝΕΤΑΙ Ο ΕΠΕΚΤΑΤΙΣΜΟΣ, Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΗΕΓΜΟΝΙΑ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΚΑΙ Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΤΡΑΠΕΖΙΚΗ ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ.

Όλα αυτά βέβαια συμβαίνουν γιατί η έντονη οσμή των υδρογονανθράκων και του υποθαλάσσιου πλούτου Ελλάδας – Κύπρου, νομοτελειακά διεγείρει βουλιμικά, κανιβαλικά σύνδρομα και ενεργοποιεί αδίστακτα αντανακλαστικά στα μαύρα κοράκια των νεοφιλελεύθερων, Νεοκαπιταλιστών και τροχιοδρομεί εξελίξεις απρόσμενες, απρόβλεπτες και ίσως αδυσώπητες για τους μη «υπάκουους και υπερσυμβιβασμένους».
Αυτοί που δεν κατανοούν τα ευκόλως εννοούμενα ή κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν ευσυνείδητα είναι οι ΑΥΤΙΣΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΑΝΙΚΑΝΟΙ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΕΣ ένθεν και ένθεν που είτε λόγω ΠΡΟΤΕΡΟΥ ΑΝΕΝΤΙΜΟΥ ΒΙΟΥ ΕΙΤΕ ΈΧΟΝΤΑΣ ΜΟΝΙΜΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΜΥΩΠΙΑΖΟΝΤΩΝ ΚΑΙ ΕΘΕΛΟΤΥΦΛΟΥΝΤΩΝ, ΕΙΤΕ ΔΙΑΚΑΤΕΧΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΟΥ ΡΑΓΙΑ ΠΟΥ ΑΔΕΙ ΕΝΑ ΜΑΚΡΟΣΥΡΤΟ ΚΥΚΝΕΙΟ ΑΣΜΑ.
 
Γιατί οι «φρόνιμοι – πειθήνιοι – υποτακτικοί» και συμβιβασμένοι ανέχονται στον τράχηλο της, την Πρωθιέρεια της Γερμανικής Οικονομικής Αυτοκρατορίας να μεθοδεύει, να καθοδηγεί και να προδιαγράφει το μέλλον της πατρίδας τους και να σκορπά αδίστακτα και κυνικά τον κοινωνικό όλεθρο και την οικονομική καταστροφή.

Επιτέλους ας καταλάβουμε όλοι μας οριστικά και αμετάκλητα ΠΩΣ ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ, ΠΩΣ ΣΕ ΜΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΟΥΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΑ ΜΑΥΡΑ ΚΟΡΑΚΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΓΥΠΕΣ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΤΟΚΟΓΛΥΦΙΑΣ. ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΟΙ ΛΑΙΜΗΤΟΜΟΙ ΤΩΝ ΙΣΧΥΡΩΝ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΡΟΒΕΣΠΙΕΡΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ «ΠΑΓΑΝΙΣΤΩΝ» ΤΟΥ ΝΕΟΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ ΠΟΥ ΜΑΣ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΚΜΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ «ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ».
 
Η Ευρωπαϊκή ενοποίηση είχε σαν αρχές την ισότητα και την δικαιοσύνη, την πλουραλιστική κοινωνία, την φιλελεύθερη σκέψη, την κοινωνική ενοποίηση, την πολιτιστική ανάπτυξη, την κατάργηση των κοινωνικών ανισοτήτων, την αλληλεγγύη, την συνεργασία, την αδελφοσύνη, την ελευθερία και την Δημοκρατία και όλα αυτά με μετριοπάθεια, ορθολογισμό και αυτοπειθαρχία.

Γιατί χωρίς αυτά η Ευρώπη δεν μπορεί να οικοδομήσει και να σφυρηλατήσει προσανατολισμούς που θα καθορίζουν θετικά τις τύχες των πολιτών της. Η υλιστική όμως αυτή αντίληψη, το δίκιο του ισχυρού και τα ανόμοια συμφέροντα και η παράνοια των ΚΥΡΙΑΡΧΩΝ στην «δικαιοσύνη της ζούγκλας» με οροθετημένους και προκατασκευασμένους ταπεινωτικούς καταναγκασμούς και ενδοευρωπαϊκές ανισότητες μεταξύ Βορρά και Νότου, συνθλίβουν και καταρρακώνουν το ευρωπαϊκό ιδεώδες και βάζουν ουσιαστικά τροχοπέδη σε κάποιο ΑΔΥΝΑΜΟ – ΕΥΘΡΑΥΣΤΟ – ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΑΝΗΜΠΟΡΟ κομμάτι της «Ευρωπαϊκής οικογένειας» από μία άρχουσα οικονομική δύναμη η οποία αντί να επιθυμεί να υπηρετεί την κοινωνία των Ευρωπαίων πολιτικών ΚΑΡΑΔΟΚΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΒΡΟΧΘΙΣΕΙ, ΝΑ ΤΗΝ ΕΞΟΥΘΕΝΩΣΕΙ, ΝΑ ΤΗΝ ΚΗΔΕΜΟΝΕΥΣΕΙ, ΝΑ ΤΗΝ ΔΙΑΓΡΑΨΕΙ, ΟΔΗΓΩΝΤΑΣ ΠΛΕΟΝ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΕ ΕΥΡΩΠΗ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΙΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΟΛΑΣΤΗΡΙΩΝ.

Το κυρίαρχο θέμα και το δίλημμα στα χείλη των πολιτών των κρατών και όλου του κόσμου είναι: Ποια είναι η αντιμετώπιση, ποιες ενέργειες πρέπει να κάνουν οι κυβερνήσεις για να αντιμετωπίσουν την Γερμανική κηδεμονία; Να αντισταθούν και να αγωνισθούν ενάντια στην καταιγίδα ή να καταθέσουν τα όπλα παραδίδοντας γην και ύδωρ στους οικονομικούς κλειδοκράτορες της «Τραπεζικής Γερμανικής δικτατορίας;». Η απάντηση είναι απλή και αναντίρρητη:

ΟΠΟΙΟΣ ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΧΑΣΕΙ. ΟΠΟΙΟΣ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΧΑΣΕΙ.