Καταργείται η ξεχωριστή κάλπη «τουλάχιστον στις μεγάλες Δημοτικές Κοινότητες»

Στο εκλογικό σύστημα που ετοιμάζει η Κυβέρνηση για τις Δημοτικές Εκλογές, αναφέρθηκε, για μια ακόμη φορά, ο Υφυπουργός Εσωτερικών, Θ.Λιβάνιος, κατά την τοποθέτησή του στο πλαίσιο της συνεδριακής διαδικασίας της ΚΕΔΕ για τους Δήμους του Βορείου και Νοτίου Αιγαίου, που πραγματοποιήθηκε διαδικτυακά την  10η  Δεκεμβρίου.

Ο Υφυπουργός ξεκαθάρισε περισσότερο το τοπίο για την εκλογή των οργάνων των Κοινοτήτων, καθιστώντας απολύτως σαφές ότι «τουλάχιστον για τις μεγάλες Δημοτικές Κοινότητες» καταργείται η ξεχωριστή κάλπη και οι υποψήφιοι εντάσσονται στα ψηφοδέλτια των υποψηφίων Δημάρχων.

Από τα λεγόμενά του, όμως, προέκυψε ότι ακόμα εξετάζεται το πληθυσμιακό όριο, όπως επίσης υπό επεξεργασία είναι ο ακριβής τρόπος εκλογής στις Κοινότητες που δεν θα θεωρηθούν «μεγάλες».

Ακολουθεί επί λέξει το σχετικό απόσπασμα από όσα είπε ο Θ.Λιβάνιος για το νέο εκλογικό σύστημα της Αυτοδιοίκησης:

« (…)  Να επισημάνω ότι πάμε σε μια επαναφορά της πλειοψηφίας του Δημάρχου στο Δημοτικό Συμβούλιο.  Ένα αντίστοιχο μοντέλο με αυτό που ίσχυε τα τελευταία χρόνια, τουλάχιστον όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, νομίζω μεταπολιτευτικά ίσχυε συνεχώς, υπήρχε πλειοψηφία του Δημάρχου, αν δεν κάνω λάθος. Άρα λοιπόν, επανερχόμαστε σε ένα τέτοιο σύστημα.

Θα υπάρχει σε λίγο καιρό, ολοκληρώνεται, η προεργασία του Υπουργείου, προκειμένου να γίνει ένας ευρύς διάλογος, και για αυτό το κομμάτι, με την Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας και προφανώς και με την Ένωση Περιφερειών Ελλάδας. (…)

Και επειδή έχω παρακολουθήσει και το διάλογο που γίνεται (…) η ξεχωριστή κάλπη τουλάχιστον στις μεγάλες Δημοτικές Κοινότητες καταργείται και θα μπούνε στο ψηφοδέλτιο του Δημάρχου.

Για να δούμε τα μικρά χωριά πως θα εκλέγονται, προφανώς δε χρειάζεται η ύπαρξη ξεχωριστής κάλπης για ένα χωριό ως 300, 500, 700 κατοίκους. Θα βρούμε έναν τρόπο να εκλέγονται οι τοπικοί εκπρόσωποι χωρίς να επιβαρυνθεί κι άλλο η διοικητική διαδικασία.

Νομίζω ότι αυτό ήταν και Απόφαση της ΚΕΔΕ ότι δεν μπορεί, ιδίως σε μεγάλες Κοινότητες, να είναι εντελώς αποκομμένη η πλειοψηφία του Δημάρχου από τον τοπικό.

Και προσωπικά ήμουν αντίθετος στη δημιουργία ενός de facto βαθμού Αυτοδιοίκησης μέσα στην Πρωτοβάθμια Αυτοδιοίκηση.  Ήταν ένα απ’ τα κακά τρικ που συνέβησαν το προηγούμενο χρονικό διάστημα, προκειμένου να είναι πολύ πιο δυσχερές το έργο των Δημάρχων και των Αιρετών που έχουν εκλεγεί από τους δημότες τους.   »