Κοινωνικοί φορείς - 9 Οκτωβρίου, 2016

Η ελιά Αμφίσσης κατακτά νέες αγορές

orafok 9 Οκτωβρίου, 2016

0 248 36 second read

Μια άλλη μέρα έχει ξεκινήσει για τη φετινή ελαιοκομική περίοδο, καθώς ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Άμφισσας βρίσκεται πλέον, μετά από μακροχρόνιο αγώνα και χιλιάδες εμπόδια, στο δικό του σύγχρονο χώρο, που θα του επιτρέψει να προωθήσει την κονσερβολιά Αμφίσσης, όπως της αξίζει!Ανταποκρινόμενος στο υπέρογκο κόστος των 4.000.000 ευρώ που απαιτούσε η επένδυση, μαζί με την αγορά του οικοπέδου στο ΒΙΟΠΑ, κατάφερε να κατασκευάσει και να εξοπλίσει ένα εργοστάσιο 5.000 τμ, που περιλαμβάνει την πιο σύγχρονη τεχνολογία για την επεξεργασία και τυποποίηση της ελιάς, ενώ παράλληλα σέβεται το περιβάλλον, λειτουργώντας αυτόνομη δομή διαχείρισης λυμάτων και κυρίως της σαλαμούρας που προκύπτει.

Η επιχειρηματική αυτή κίνηση ήταν μονόδρομος για την προώθηση και περαιτέρω ανάδειξη ενός προϊόντος που μπορεί να κατακτήσει τις αγορές του κόσμου. «Προκειμένου να ανταποκριθεί στις υψηλές απαιτήσεις ποιότητας για τα προϊόντα που παράγει και ειδικά για την Κονσερβολιά Αμφίσσης, ο ΕΑΣ Άμφισσας προχώρησε στην αγορά οικοπέδου στο Βιοτεχνικό Πάρκο Άμφισσας, όπου πραγματοποιείται η μετεγκατάσταση της υφιστάμενης μονάδας σε νέες σύγχρονες κτιριακές εγκαταστάσεις, οι οποίες πληρούν τους όρους υγιεινής και τις σύγχρονες απαιτήσεις. Εκτός από τις νέες κτιριακές εγκαταστάσεις συνολικής επιφάνειας 4.000 τ.μ. και υπογείου 1.000 τ.μ. η ΕΑΣ στοχεύει σταδιακά στον ριζικό εκσυγχρονισμό του μηχανολογικού εξοπλισμού επεξεργασίας και συσκευασίας καθώς και στον εκσυγχρονισμό των κάδων ζύμωσης και αποθήκευσης», μας εξηγεί ο πρόεδρός του Συνεταιρισμού Ηλίας Ξηρός.

Στην κουβέντα μας, θυμόμαστε και οι δυο τις αγωνίες που έζησε η διοίκηση με το περιβόητο δάνειο και τα προβλήματα που αντιμετώπισαν στην εκταμίευση. Τότε ο κ. Ξηρός είχε πάρει το μεγαλύτερο ρίσκο της ζωής και όπως αποδεικνύεται σήμερα, καλώς έπραξε.

Ήδη ο Συνεταιρισμός εξάγει σε πολύ μεγάλες αγορές του εξωτερικού, όπως στην Ιταλία, τη Σερβία, την Ολλανδία και την Αγγλία, ενώ συνεχίζεται η προσπάθεια διείσδυσης και σε νέες αγορές. «Δεν σκοπεύουμε σε μεγάλες ποσότητες. Βασική μας επιδίωξη είναι να συστήσουμε σε νέες μεγάλες αγορές μικρά βαζάκια των 50, 100, 150, έως και 200 γραμμαρίων. Δεν θέλουμε να σπρώξουμε βαρέλια. Δίνουμε έμφαση στην τυποποίηση. Μια θελκτική συσκευασία που θα δίνει την εικόνα ενός πολύτιμου και πολυτελές περιεχομένου είναι το καλύτερο ξεκίνημα στο νέο μας εμπορικό ταξίδι», τονίζει ο κ. Ξηρός και συμπληρώνει ότι στόχος είναι η επεξεργασία και τυποποίηση 2.000 τόνων ετησίως. Έχουμε την ευλογία να διαχειριζόμαστε τον μεγαλύτερο συγκεντρωμένο ελαιώνα παγκοσμίως, μια μοναδική πιστοποιημένη ποικιλία ελιάς και φαίνεται ότι πλέον έχουμε και το κλειδί να ανοίξουμε την επιτυχία που του αξίζει.

Η κίνηση αυτή του Αγροτικού Συνεταιρισμού έχει και ιδιαίτερη πολιτική αξία, καθώς σε πλήρη λειτουργία θα απορροφά το μεγαλύτερο μέρος της ετήσιας παραγωγής και αυτό φυσικά σημαίνει ότι δεν μένει χώρος για μεσάζοντες και χονδρεμπόρους.

Συνοδοιπόροι και βασικοί υποστηρικτές στο ταξίδι του Συνεταιρισμού είναι ο δήμος Δελφών και ο δήμος Δωρίδας, αλλά και η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας. Ήδη ο Δήμος Δελφών υπέγραψε σύμφωνο συνεργασίας με το δήμο Κερκυραίων και βασική επιδίωξη είναι η προώθηση της ελιάς. Άλλωστε, αναμένεται στις 12 Δεκεμβρίου και με αφορμή τη λιτανεία για τον εορτασμό του πολυούχου της Κέρκυρας Αγίου Σπυρίδωνος, αντιπροσωπεία του δήμου Δελφών να ταξιδέψει στο νησί των Φαιάκων για να συμφωνηθεί η χωροθέτηση των στάντ που θα τοποθετηθούν σε κεντρικά σημεία της πόλης για τη γνωριμία ντόπιων και επισκεπτών με την ελιά Αμφίσσης!

Βασικό προϊόν του νέου εργοστασίου θα είναι φυσικά οι ελιές Αμφίσσης σε άλμη (ολόκληρες ή εκπυρηνωμένες ή/και χαραγμένες). Πρόκειται για επιτραπέζιες ελιές εξαιρετικής ποιότητας, πράσινες ή μαύρες, που συλλέγονται όταν έχουν ήδη ωριμάσει πάνω στο ελαιόδεντρο, με τον παραδοσιακό χειρωνακτικό ραβδισμό.

Η θρεπτική αξία της συγκεκριμένης ποικιλίας ελιάς και η αντοχή της (ο μοναδικός καρπός ελιάς που μπορεί να αντέξει στην ίδια κατάσταση επί σειρά ετών), την έκαναν γνωστή από τα πανάρχαια χρόνια ως ελιά Αμφίσσας από το όνομα της περιοχής και κέντρο παραγωγής της.

Η περίφημη κονσερβολιά Αμφίσσης

Αποτελεί ίσως την πιο διαδεδομένη ποικιλία βρώσιμης ελιάς στην Ελλάδα. Σε αυτό συμβάλλει ο συνδυασμός των εδαφοκλιματικών συνθηκών της περιοχής, της καλλιεργούμενης ποικιλίας (επιστημονική ονομασία olea europaea media rotunda) και των καλλιεργητικών φροντίδων των παραγωγών (π.χ. λίπανση, άρδευση, καταπολέμηση ασθενειών).

Από το 1996 έχει καταχωρηθεί ως προϊόν με Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης (Π.Ο.Π.) σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) με αριθμό 1263/96 που δημοσιεύθηκε στην επίσημη εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων με αριθμό L163 της 02/07/

Ο «Γολγοθάς» του δανείου και η καταγγελία στο Μ.Σάλα

Ξεχωριστό κομμάτι και άκρως ενδιαφέρον αποτελούν τα οικονομικά στοιχεία αυτής της επένδυσης, αλλά και η αντιδικία με την Αγροτική Τράπεζα, όπου λίγο αργότερα εξαγοράστηκε από την Πειραιώς.

Η επένδυση, εκτός από την αγορά οικοπέδου, χρειάστηκε άλλα 4 εκ σχεδόν, για το κτιριακό και τον εξοπλισμό. Η τότε Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών είχε 1.200.000, από το οποίο κάλυψε την αγορά οικοπέδου και την ίδια συμμετοχή, μιας που το έργο έγινε με ευρωπαϊκά κονδύλια. Ωστόσο, για να προχωρήσει η επένδυση έπρεπε να δανειοδοτηθεί και ως αγροτική δομή, επέλεξε την ομώνυμη τράπεζα για τη λήψη δανείου 1.200.000 ευρώ. Όμως η εκταμίευση γινόταν με το σταγονόμετρο, αφού για πέντε χρόνια, ολόκληρο το έργο βρισκόταν στον αέρα, με υπαιτιότητα της τράπεζας, όπως επισημαίνει ο Πρόεδρος κ. Ηλίας Ξηρός. «Μας έλεγαν να σας δώσουμε 50.000 ε και εμείς βάζαμε τα γέλια. Αυτό που ζήσαμε είναι απίστευτο, τραγικό, πραγματικά. Περνούσε ο χρόνος, κοντέψαμε να χάσουμε το πρόγραμμα και να πάμε φυλακή. Αν κάτι στράβωνε θα επιστρέφαμε τα χρήματα εντόκως και αυτό φυσικά θα σηματοδοτούσε την οριστική καταστροφή της Ένωσης. Η στάση της τράπεζας κράτησε μια ολόκληρη πενταετία. Όταν συνειδητοποιήσαμε ότι το πρόγραμμα πλησιάζει στην εκπνοή του το 2015, αποφασίσαμε να κινηθούμε νομικά κατά της Πειραιώς που είχε αγοράσει στο μεταξύ την Αγροτική. Θα διεκδικούσαμε 42.000.000 αποζημίωση. Τότε λοιπόν, μαζί με το δικηγόρο μας κ. Σανιδά αποφασίσαμε να πάμε στην Αθήνα. Ο πρόεδρος της Πειραιώς κ. Μιχάλης Σάλλας ενημερώθηκε για όσα συμβαίνουν και για την οικονομική αποζημίωση που προτίθεται να διεκδικήσει ο Συνεταιρισμός. Μέχρι να επιστρέψω στην Άμφισσα, με έψαχναν στη διαδρομή να μου δώσουν το υπόλοιπο ποσό του δανείου, γύρω στις 800.000 ε, καθώς μέχρι τότε είχαμε πάρει μόνο τις 400.000 ε σε διάστημα πέντε ετών. Αυτή ήταν και η πιο φριχτή εμπειρία της ζωής μας, για όλα τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, είχαμε χάσει τον ύπνο μας. Δεν ξέρω γιατί οι διευθυντές των καταστημάτων της τράπεζας το έκαναν αυτό», υποστηρίζει ο πρόεδρος του Συνεταιρισμού.

Σήμερα, όλα αυτά μοιάζουν με μακρινό εφιάλτη. Στο κτίριο που εκτείνεται σε 4.000 τμ συν άλλα 1.000 υπόγειο, έχουν εγκατασταθεί βαριά μηχανήματα που κόστισαν συνολικά πάνω από 700.000 ευρώ. Αυτά κάνουν διαλογή, κατηγοριοποίηση ανά μέγεθος, παστερίωση, συσκευασία. Μπορεί να συσκευάσει όποιο μέγεθος επιθυμεί, από 100 γρ μέχρι 2 κιλά και μετά να τα πακετάρει ανάλογα με την ποσότητα της παραγγελίας. Κολλάει ετικέτες, κλείνει αεροστεγώς τις συσκευασίες, είτε γυάλινες, είτε πλαστικές, είτε ακόμη και σακουλάκια χωρίς αέρα. «Όταν έρχονται πελάτες και βλέπουν τις εγκαταστάσεις προχωρούν σε παραγγελίες, γιατί διαπιστώνουν ότι ο χώρος είναι καθαρός και η δουλειά που γίνεται είναι άκρως επαγγελματική», λέει ο κ. Ξηρός.

Στο κτίριο λειτουργεί βιολογικός καθαρισμός σε αυτόνομη μονάδα, κόστους περί τις 350.000 ε. «Δεν τίθεται πια θέμα σαλαμούρας στο κεντρικό αποχετευτικό δίκτυο. Όλη επεξεργασία γίνεται στο δικό μας βιολογικό και όταν οι τιμές πέσουν στα όρια που πρέπει, τότε τα λύματα οδεύουν να ενωθούν με το δίκτυο», τονίζει.

Ξεχωριστή όμως θέση στην εγκατάσταση έχει και ένα σύστημα πυρόσβεσης υπερσύγχρονο. Οτιδήποτε συμβεί θα αρχίσουν να πέφτουν νερά σε όλο το κτίριο και η ζημιά δεν θα μπορέσει να λάβει διαστάσεις.

Μέσα στο εργοστάσιο όμως βρίσκεται ακόμη και ξεχωριστός χώρος ιατρείου, αφού τα βαριά τεραστίων διαστάσεων μηχανήματα, όσο εξυπηρετικά είναι, άλλο τόσο μπορούν να αποδειχθούν και επικίνδυνα.

Από τους 2.000 τόνους που ο κ. Ξηρός ευελπιστεί να εξάγει οι 500 θέλει να είναι σε μικρές συσκευασίες λίγων γραμμαρίων. Μου δείχνει παλέτες συσκευασμένες με τενεκέδες που θα φύγουν για Ιταλία. «Αυτά δεν έπρεπε να τα διώχνουμε έτσι. Ο Ιταλός θα τα συσκευάσει σε μικρά βαζάκια και θα τα στείλει στα ράφια. Αυτό έπρεπε να το κάνουμε εμείς. Εμείς να τα στέλνουμε στα ράφια. Κλείσαμε τέσσερις καλές συμφωνίες, δυο στη Γαλλία και δυο στη Γερμανία. Θα φτάνουν προϊόντα ραφιού», λέει.

Τα μέλη του ΔΣ δεν αμοίβονται με κανέναν τρόπο και αυτό θα πρέπει να το επισημάνουμε, γιατί αποδεικνύεται ότι είχαν ένα όραμα για την τύχη της ελιάς και χωρίς τη δική τους επιμονή, τίποτε δεν θα είχε γίνει. Και φανταστείτε ότι όλο αυτό παραλίγο να πάει στα αζήτητα για ένα δάνειο!

1996 6.19. Επιπλέον, έχει πιστοποιηθεί για την παραγωγή προϊόντων Π.Ο.Π. από τον Εθνικό Οργανισμό Πιστοποίησης ΟΠΕΓΕΠ με την σήμανση AGROCERT.

Πρόκειται για αρκετά παραγωγική ποικιλία, μεσόκαρπη έως αδρόκαρπη, με μέση απόδοση 20 κιλά, που δύναται όμως να αποδώσει έως και 100 κιλά ελαιόκαρπο ανά δένδρο. Έχει τραγανή σάρκα, χρώμα που κυμαίνεται από βυσσινί έως μαύρο και ξεχωριστή γεύση. Καταναλώνεται ως επιτραπέζια, διατίθεται σε πολλούς διαφορετικούς τύπους.

Το 90% της παραγόμενης ποσότητας του εργοστασίου επεξεργασίας και συσκευασίας της Ε.Α.Σ. Άμφισσας αντιπροσωπεύεται από την συγκεκριμένη ποικιλία.

Τέλος, μπορεί η διοίκηση του συνεταιρισμού να έζησε μεγάλη περιπέτεια για τη δανειοδότησή της, μπορεί το φέσι να αποτελεί θηλιά στο λαιμό τους, αλλά βλέποντας τι ακριβώς έχουν κατασκευάσει και πως σκοπεύουν να το λειτουργήσουν, δε διατηρούμε καμιά αμφιβολία ότι η απόσβεση θα έρθει πολύ νωρίτερα, αλλά και οι ντόπιοι παραγωγοί θα ανακουφιστούν!