ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ ΖΩΑ ΣΤΗΝ ΑΜΦΙΣΣΑ ΜΕ ΥΔΡΟΚΥΑΝΙΟ. ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΊΤΕ ΣΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΚΤΗΝΗ

 Αδίστακτα κτήνη – ανεγκέφαλοι εγκληματίες  στην Άμφισσα δεν δίστασαν  το πρωί  του Σαββάτου να ταΐσουν λουκάνικα με υδροκυάνιο αδέσποτα ζώα με αποτέλεσμα να εξολοθρεύσουν 5-6 σκυλάκια και άλλες τόσες  γάτες .

Η εικόνα που αντίκριζε κανείς περπατώντας σήμερα το πρωί στην Λεωφόρο Καραμανλή της Άμφισσας ήταν ανατριχιαστική.
Πτώματα από μικρά σκυλάκια και γατούλες  με το στόμα τους γεμάτο αφρό κείτονταν δεξιά και αριστερά, λες και ο δρόμος είχε βομβαρδιστεί  με χημικά από κάποιο  ασυνείδητο –κτήνος που βάλθηκε να δολοφονήσει οτιδήποτε ζωντανό έχει τέσσερα πόδια.  «Ο Τόμι μου, ο Τόμι μου. Μου «έφαγαν» τον Τόμι μου» φώναζε ένας πιτσιρικάς που του φαρμάκωσαν ένα γατάκι που το είχε ως αδελφάκι καθώς ουσιαστικά μεγάλωσαν μαζί.«Την κατάρα μου να έχουν. Ο δολοφόνος να πεθάνει όπως πέθαναν τους μικρούς μας φίλους» θα πει κάποιος άλλος που κάθε πρωί συνήθιζε να ταΐζει τα σκυλάκια της περιοχής  ….
Στη γειτονιά με τα  δολοφονημένα ζώα βρέθηκε αμέσως αντιπροσωπεία της Φιλοζωικής Άμφισσας με την κα Μανίνα Ταγκαλή να μας πληροφορεί ότι ο θάνατός τους προήλθε από υδροκυάνιο .Μετά από εντολή δημάρχου στην περιοχή βρέθηκε και ο δημοτικός σύμβουλος Δημήτρης Καραγιάννης ο οποίος μας πληροφόρησε ότι σήμερα κιόλας θα καταθέσει μήνυση εναντίον αγνώστων ενώ έστειλε και συνεργείο να καθαρίσει την περιοχή από τα πτώματα.

 
Τι προβλέπει η νομοθεσία για τη δολοφονια ζώων

 Η σχέση του ανθρώπου με τα ζώα καθορίσθηκε αρχικά στο πλαίσιο του αστικού κυρίως δικαίου, αλλά και του ποινικού, με διάφορους τρόπους, οι οποίοι αναφέρονται στο ιδιοκτησιακό καθεστώς των ζώων, στην οικονομική εκμετάλλευσή τους, σε υλικές ζημίες που προκαλούν αυτά στην περιουσία, στη θανάτωση ανθρώπου από ζώο κλπ. Αντίθετα, ο ιστορικός του δικαίου βρίσκεται σε μεγάλη αμηχανία, όταν καλείται να αντιμετωπίσει την προβληματική της νομικής προστασίας των ζώων
Νομοθετικά υπάρχει σαφής διαφοροποίηση ανάμεσα στην προστασία των ζώων εν γένει και στην προστασία των ζώων συντροφιάς ειδικότερα, με την έννοια κυρίως ότι τα ζώα συντροφιάς έχουν καλύτερη νομική αντιμετώπιση. 
 Το Σύνταγμα του 1975 ρύθμισε στο άρθ. 24 την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος στο οποίο εντάσσονται και τα ζώα και έδωσε αφορμή σε μια ιδιαίτερα εκτεταμένη νομολογία για την προστασία της φύσης της πανίδας και πολλών αγρίων ζώων και πτηνών.
Με την ενσωμάτωση το 1992 στην εθνική νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την προστασία των ζώων συντροφιάς, η έννοια του ζώου συντροφιάς πέρασε πλέον στο κανονιστικό μας σύστημα. 
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004, στάθηκαν η αφορμή για μια συνολική ρύθμιση του ζητήματος των αδέσποτων κι έτσι η Ελληνική Πολιτεία, δεδομένης της διεθνούς κατακραυγής κατά της Ελλάδας για τα αδέσποτα, «οδηγήθηκε» στην έκδοση του νόμου 3170/2003, του πιο σημαντικού και ολοκληρωμένου μέχρι σήμερα νομοθετήματος για την προστασία των ζωών συντροφιάς. 

 Ένα πλέγμα διατάξεων ρυθμίζει πλέον τις υποχρεώσεις στοργής των ανθρώπων για τα ζώα συντροφιάς. Οι ρυθμίσεις των νόμων για τα ζώα δεν περιορίζονται πια στον Αστικό Κώδικα και αναδείχθηκε μια μετατόπιση του ρυθμιστικού πεδίου από την ατομική ευθύνη στη συλλογικότητα και από το ιδιωτικό δίκαιο στη σφαίρα των κανόνων του δημοσίου δικαίου. Θα μπορούσε κανείς να θεωρήσει ότι οι νέες αυτές διατάξεις αποτελούν ίχνος εκπολιτισμού του ανθρώπου, αν παράλληλα δεν αυξάνονταν τα εγκαταλελειμμένα ή τα φολιασμένα ζώα στους δρόμους και αν δεν υπήρχε άλλο πλέγμα διατάξεων που να ρυθμίζει την πολιτισμένη εξολόθρευση διαφόρων κατηγοριών ζώων και πάλι για λόγους συλλογικού ενδιαφέροντος.