«Βόμβα» ο ελαιώνας

Από την έντυπη έκδοση

Όσοι ζήσαμε την εμπειρία του 2013 γνωρίζουμε πολύ καλά τη σημασία των καθαρισμών εντός του ελαιώνα, αλλά και κατά μήκος της εθνικής, καθώς εκείνα ακριβώς τα ξερόχορτα ήταν η αφορμή που χάσαμε ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του. Στάθηκαν στην ουσία «γέφυρα» για να περάσει η φωτιά από τη μια πλευρά του δρόμου στην άλλη, πράγμα δύσκολο και ασυνήθιστο, αλλά απολύτως εφικτό.

Άθλια η εικόνα του ελαιώνα

Η φετινή κατάσταση του ελαιώνα είναι απολύτως απαράδεκτη. Τα ιδιόκτητα κτήματα που έχουν καθαριστεί μετριούνται στα δάκτυλα των χεριών μας, ενώ ακόμη πιο τραγική και μοιραία είναι η Περιφέρεια και συγκεκριμένα η Περιφερειακή Ενότητα   Φωκίδας η οποία και για πρώτη φορά στα τελευταία χρόνια προφανώς θεώρησε περιττό   να προχωρήσει σε κοπές χόρτων και καθαρισμό της περιμετρικής τάφρου, κατά μήκος της εθνικής οδού Άμφισσας – Ναυπάκτου.

Ο ελαιώνας φέτος είναι υποψήφιος για πυρκαγιά και δυστυχώς τώρα πολύ λίγα πράγματα μπορούν να γίνουν. Η άρση της καραντίνας συνδυάστηκε με την έναρξη της αντιπυρικής περιόδου, όπου η διαχείριση των χόρτων είναι πλέον δύσκολη, καθώς οι ιδιοκτήτες δεν μπορούν να ανάψουν φωτιές.

Η περιφέρεια από την πλευρά οφείλει άμεσα και με συνοπτική διαδικασία να κόψει τα χόρτα και να καθαρίσει τα χαντάκια, όχι μόνο για την αποφυγή πυρκαγιάς, αλλά και για τη διευκόλυνση των οδηγών, καθώς χόρτα, δέντρα και καλάμια, σε πολλά σημεία του οδοστρώματος κρύβουν τα σήματα.

Η ανευθυνότητα σε όλο της το μεγαλείο

Το 2013 η πυρκαγιά προκλήθηκε από όχημα της αναδόχου εταιρείας του έργου της άρδευσης του ελαιώνα. Δεν θα έπαιρνε όμως τις διαστάσεις που πήρε αν δεν προσπαθούσε ο οδηγός να τη σβήσει χάνοντας πολύτιμο χρόνο και αν είχε καθαριστεί η συγκεκριμένη επιμελώς η συγκεκριμένη ιδιοκτησία.

Τότε οι ιδιοκτήτες συσπειρώθηκαν και ξεκίνησαν δικαστικό αγώνα κατά της αναδόχου και της Περιφέρειας, επιρρίπτοντας όλες τις ευθύνες εκεί, αδιαφορώντας για το δικό τους μερίδιο από την κακή κατάσταση των ελαιοτεμαχίων που ήταν ακαθάριστα με τα χόρτα να ξεπερνούν το 1,5 μέτρο.

Σήμερα η εικόνα εγκατάλειψης είναι εμφανής, ωστόσο οι ιδιοκτήτες του ελαιώνα έχουν μπει σε προγράμματα για την προστασία του και λαμβάνουν όλες τις επιδοτήσεις. Η ελαιοκομική περίοδος των ετών 2018-2019 και 2019-2020 ήταν ατυχής, καθώς την πρώτη χρονιά ο δάκος χτύπησε ανελέητα τον καρπό και την επόμενη τον κατέστρεψε το χαλάζι, κατά την κακοκαιρία της 4ης Οκτωβρίου. Η καταστροφή της σοδειάς δημιούργησε πλείστα προβλήματα, ενώ λειτούργησε και αρνητικά στην ψυχολογία των ιδιοκτητών που είδαν τον κόπο τους να πηγαίνει στράφι, δυο ολόκληρα χρόνια. Αυτό φυσικά δεν μπορεί να αποτελέσει δικαιολογία για την κακή κατάσταση των ιδιοκτησιών και πολύ περισσότερο για την απραξία της Περιφερειακής Ενότητας. Ούτε και μπορεί να κινδυνεύει ολόκληρος ο ελαιώνας    επειδή κάποιοι δεν έκαναν καλά τη δουλειά τους ή είναι ανεπαρκείς σε αυτό που ανέλαβαν να διαχειριστούν.

Ο  ελαιώνας της Άμφισσας είναι ο μεγαλύτερος   της χώρας και ανήκει στο περίφημο Δελφικό Τοπίο. Υπολογίζεται πως τον αποτελούν περισσότερα από 1.200.000 δέντρα ελιάς, κάποια από τα οποία ξεπερνούν τα πέντε μέτρα σε ύψος, ενώ η ηλικία τους χάνεται στα βάθη των αιώνων.

Τα πρώτα στοιχεία που διαθέτουμε κάνουν λόγο για μάζεμα των καρπών των αγριελιών του Ελαιώνα της Άμφισσας ήδη από την Νεολιθική Εποχή! Πρώτοι οι Πελασγοί, σύμφωνα με τις πηγές ωστόσο, φύτεψαν εδώ ελιές κατά τα προϊστορικά χρόνια. Από τότε έως σήμερα, η χρήση του χώρου δεν έχει αλλάξει ποτέ, όσοι κατακτητές κι αν πέρασαν.

Αυτό τον ελαιώνα που δεν τόλμησαν να καταστρέψουν οι κατακτητές σε επιθετικούς πολέμους, ας μην τον καταστρέψει η ανικανότητα και η ανευθυνότητα.

Είναι κρίμα!