Απίστευτη αποκάλυψη για το διαγώνιο

-Η διευθέτηση του χειμάρρου απαιτεί επιπλέον απαλλοτριώσεις που επίσης πρέπει να προηγηθούν. -Ποιους καλεί να πάνε στα σπίτια τους.

 -Οι Πολίτες στο Προσκήνιο ήταν αποφασισμένοι για πλατιές αυτοδιοικητικές συνεργασίες, αλλά δεν θέλησε η Δημοτική Αρχή να αξιοποιήσει αυτό το εργαλείο, όπως τονίζει.

-Μιλάει για το έργο των Καστελλίων και το στάδιο που βρίσκεται σήμερα ο άνθρωπος που ξεκίνησε την υπόθεση.

Άκρως αποκαλυπτική για πάρα πολλά θέματα είναι ο δημοτικός σύμβουλος της παράταξης “Πολίτες στο Προσκήνιο” κ. Δημήτρης Μπακας στη συνέντευξή του στην ΩτΦ.

Ενδιαφέρον παρουσιάζουν όσα λέει για την υπόθεση των Καστελλίων ,μιας που είναι ο άνθρωπος που το ξεκίνησε. Αποκαλύπτει για πρώτη φορά  ότι οι ΠσΠ ήταν αποφασισμένοι για πλατιές αυτοδιοικητικές συνεργασίες, αλλά η Δημοτική Αρχή δεν θέλησε να αξιοποιήσει αυτό το εργαλείο.

Πολλές φορές βρέθηκε αντιμέτωπος με τη μεταλλευτική εταιρεία που δραστηριοποιείται στην περιοχή. «Οι προθέσεις της εταιρείας άσχετα με το τι διαδίδει είναι προθέσεις αρπακτικού», τονίζει.

Για το θέμα του υδροηλεκτρικού εργοστασίου στα Καστέλλια ισχυρίζεται ότι είναι καραμπινάτη απάτη τα όσα παρουσιάστηκαν στο Δημοτικό Συμβούλιο.

Από τη συνέντευξη έχει όμως ιδιαίτερη αξία η αποκάλυψη που κάνει για το διαγώνιο άξονα, υποστηρίζοντας ότι για να προκηρυχθεί το έργο πρέπει να γίνει η διευθέτηση του χειμάρρου και να εκτελεστούν οι απαλλοτριώσεις που αυτή η πράξη θα προκαλέσει!

«Σε ανωμοτί καταθέσεις σήμερα τα Καστέλλια»

ΩτΦ: κε Μπάκα απασχολήσατε ιδιαίτερα την επικαιρότητα πριν καν εκλεχθείτε Δημοτικός Σύμβουλος με το ζήτημα του σχολείου των  Καστελλίων. Που βρίσκεται σήμερα αυτό το θέμα;

Δ.Μ.: Για το θέμα του Δημοτικού Σχολείου Καστελλίων κατέθεσα μηνυτήρια αναφορά τον Ιούλιο του 2016 στον εισαγγελέα Πρωτοδικών Άμφισσας συνοδευόμενη από έκθεση στοιχείων με τίτλο  «Η ρεμούλα του Δημοσίου χρήματος, η λεηλασία της περιουσίας του Δήμου Δελφών και της κοινότητας Καστελλίων».

Την αναφορά είχα κοινοποιήσει και σε άλλες αρχές όπως την Εισαγγελία Διαφθοράς, τον Επιθεωρητή Δημοσίας Διοίκησης, την Αποκεντρωμένη Διοίκηση και λοιπούς έχοντες ενδιαφέρον. Το θέμα συνδέθηκε στην πορεία, μετά από νέα στοιχεία που κατετέθηκαν στην εισαγγελία, με άλλα δυο έργα που είχαν “εκτελεσθεί” από τους ίδιους “εκτελεστές” με τις ίδιες μεθόδους και “τεχνογνωσία” και με τα ίδια αποτελέσματα. Αφορούσαν το Γυμναστήριο και την ανάπλαση πλατείας στη Γραβια. Ακολουθήσαν γνωματεύσεις από διάφορες αρχές όπως Ελεγκτές δημοσίων έργων, Ελεγκτές Δημοσίας Διοίκησης κλπ.

Από πληροφορίες σήμερα η ανάκριση έχει ολοκληρωθεί και όπως διαχέεται στην κοινωνία του Δήμου μας αυτό το διάστημα καλούνται για κατάθεση χωρίς όρκο, άτομα που έχουν σχέση με την υπόθεση. Αμέσως μετά ο ογκώδης φάκελος θα επιστρέψει στον εισαγγελέα για τις δικές του ενέργειες.

ΩτΦ: Στην υπόθεση φέρεται να είχε εμπλακεί  υψηλόβαθμος πολιτικός παράγοντας του δήμου Δελφών. Αυτή η εμπλοκή, τι συνέπειες μπορεί να προκαλέσει και αν σκεφτήκατε ότι μπορεί να αποδοθεί σε διαπαραταξιακή αντιπαλότητα η καταγγελία σας;

Δ.Μ.: Η υπόθεση του Δημοτικού Σχολείου Καστελλίων δεν προέκυψε ούτε εγκεφαλικά ούτε σε μια μέρα. Θα μου επιτρέψετε ένα μικρό ιστορικό. Για πέντε χρόνια ο χώρος του σχολείου είχε μετατραπεί σε έναν χωρίς όρια σκουπιδότοπο με μπάζα και χαλάσματα διάσπαρτα εντός και εκτός του χώρου. Η πρόσβαση ήταν επικίνδυνη λόγω ημιτελών εργασιών και κακοτεχνιών. Το κτίριο για πρώτη φορά στα ενενήντα του χρόνια να μπάζει νερά, να πλημμυρίζουν οι χώροι, οι τοίχοι να φουσκώνουν από την έντονη υγρασία. Εκτός αυτών κανένας δεν γνώριζε τι έργο γίνεται, αν γίνεται με ποιες προδιαγραφές και ποιο χρονοδιάγραμμα.

Η επισκεψιμότητα του χώρου λόγω των συχνών και διάφορων εκλογών, στο σχολείο λειτουργούσαν δυο εκλογικά τμήματα, έκαναν πιο έντονα τα ερωτήματα, σε όλο και περισσοτέρους κάτοικους.

Μετά από πολλές και έντονες αναζητήσεις και αφού είχε αναλάβει το νέο Τοπικό Συμβούλιο, έφτασαν στα χέρια μας μια φωτοτυπία ενός λογαριασμού πιστοποίησης εργασιών του έργου με μαυρισμένες τις επικεφαλίδες των στηλών να μη φαίνεται τι είναι τα άλλα και σημειώσεις με το χέρι για να διευκολύνουν τον αποπροσανατολισμό και να οδηγήσουν στο συμπέρασμα ότι όλα καλά γίνονται.

Μια ανάγνωση αυτού μας δημιούργησε την εντύπωση ότι κάτι συμβαίνει. Ζητήσαμε με αίτηση μας, που ήταν υπογεγραμμένη και από Δημοτικό Σύμβουλο, συγκεκριμένα στοιχεία του φακέλου του έργου από τη Διεύθυνση Τεχνικών υπηρεσιών του Δήμου. Τα στοιχεία που λάβαμε αναπτύξαμε συγκεκριμένα ένα-ένα και τα αντιπαραβάλαμε με τον νόμο σύμφωνα με τον οποίο γίνεται η κατασκευή των έργων. Παράλληλα αναδείξαμε πλήθος ανύπαρκτων τάχα εργασιών που είχαν πιστοποιηθεί και πληρωθεί. Όλα αυτά τα καταθέσαμε στο  Δημοτικό Συμβούλιο, με συλλογή υπογραφών για να συζητηθεί το θέμα. Τα στοιχεία μας ήταν ισχυρά και αναμφισβήτητα. Κανείς δεν τα πρόσβαλε στο ελάχιστο αν και το θέμα συζητήθηκε πολλές φορές στο Δ.Σ. Απόδειξη αυτού ότι στον σημερινό εγκεκριμένο προϋπολογισμό του Δήμου προβλέπεται είσπραξη 640.000 ευρώ περίπου από τα έργα αυτά.

Εμείς στην αναφορά μας παραθέτουμε στοιχεία. Δεν αναφέρουμε ούτε πρόσωπα ούτε παρατάξεις.

Υπάρχουν όμως σφραγίδες και υπογραφές στα στοιχεία που αναδεικνύουμε. Αναφέρουμε όμως και συμπεράσματα δικά μας που προέκυψαν από την ανάλυση των στοιχείων. Ότι πχ πρόκειται για ληστεία του δημοσίου χρήματος, για ρεμούλας της περιουσίας της Τ.Κ. Ότι όλα αυτά δεν μπορούσαν να γίνουν από ένα μόνο πρόσωπο αλλά από οργανωμένη διαδικασία στην οποία συμμετείχε όλη η αλυσίδα παραγωγής των έργων. Ότι φαίνεται διέθεταν εμπειρία, θράσος και βεβαιότητα μη ανακάλυψής και ατιμωρησίας. Ότι  δεν ήταν αυτό στο μόνο έργο που συνέβαινε. Αυτό επιβεβαιώθηκε στη συνέχεια με τα δυο έργα της Γραβιάς.

Για όλα αυτά από τη προηγούμενη δημοτική αρχή δεν διαπιστώθηκε καμία πολιτική η διοικητική ευθύνη. Όλα αυτά προέκυψαν κατά τη φυσιολογική και νόμιμη λειτουργία του Δήμου. Όσον αφορά τη τωρινή δημοτική αρχή, βάζει τα χρήματα στον προϋπολογισμό για είσπραξη αλλά προσποιείται ότι δεν γνωρίζει πως προέκυψαν.

Και ερχόμαστε τώρα στην ερώτησή σας ……..

Εμείς σαν πολίτες-δημότες που γνωρίζαμε και μπορούσαμε να το αποδείξουμε τι έπρεπε να κάνουμε; Να αξιοποιήσουμε όλες τις δομές και πυλώνες της δημοκρατικής πολιτείας για υποστήριξη των δομών και της δημόσιας περιουσίας ή να τα κουκουλώσουμε γιατί μπορεί να προκύψει εμπλεκόμενος στέλεχος μελλοντικής δημοτικής παράταξης που θα ήταν στα ηνία του Δήμου και έτσι δεν θα κατηγορούμασταν για παραταξιακές κόντρες και σκοπιμότητες. Και τότε θα ήμασταν έντιμοι και σωστοί δημοκράτες δημότες. Και δεν θα ήμασταν αισχροί οσφυοκάμπτες, λιποτάκτες, γλοιώδεις και υποτακτικοί της διαπλοκής και της αλητείας;

Πιστεύουμε ότι διαθέτουμε την ελάχιστη αξιοπρέπεια και πολιτική ηθική.

Εξάλλου ούτε αναδείξαμε ούτε αξιοποιήσαμε προεκλογικά αυτά τα γεγονότα.

Δεν αποκλείουμε να υπάρξουν τέτοιες απόψεις, ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται, αλλά έχει σημασία από ποιον.

Αν προκύψει εμπλοκή προσώπων και κάποια παράταξη θελήσει να ταυτιστεί μαζί τους, ο βαθμός ταύτισης θα είναι και βαθμός διαπλοκής και τήρησης ισορροπιών.

Την όποια εμπλοκή και το μέγεθος της δεν το αποφασίζουμε εμείς, αλλά οι αρμόδιες δικαστικές αρχές με επιστημονικά κριτήρια μετά από μακροχρόνια έρευνα και αξιοποίηση στοιχείων.

«Ήμασταν αποφασισμένοι για πλατιές αυτοδιοικητικές συνεργασίες»

ΩτΦ: Η Δημοτική Αρχή σε λίγο κλείνει ένα έτος στο πηδάλιο του δήμου Δελφών. Πως κρίνετε γενικότερα τη μέχρι σήμερα πορεία της αλλά και ειδικότερα σε σχέση με τη Δ.Ε. Γραβιάς ;

Δ.Μ.: Συμμετείχαμε στις δημοτικές εκλογές του 2019, οι οποίες έγιναν με το σύστημα της απλής αναλογικής, με την προϋπόθεση, την οποία πιστεύουμε για όλους τους συμμετέχοντες, ότι αυτό γίνεται για να προσφέρουμε υπηρεσίες στο τόπο. Ήμασταν αποφασισμένοι για πλατιές αυτοδιοικητικές συνεργασίες με τελικό στόχο την επίλυση των δύσκολων προβλημάτων του Δήμου και την οικονομική, κοινωνική, πολιτιστική του ανάπτυξη προς όφελος των δημοτών και των επισκεπτών του.

Τη διάθεση αυτή δεν θέλησε να αξιοποιήσει η νέα δημοτική αρχή.Αποποιήθηκε ένα ισχυρό εργαλείο.

Η αλλαγή του νομού, λίγες ώρες πριν την ανάληψη των καθηκόντων από τους νέους αιρετούς, δίνοντας δικαιώματα στη παράταξη του δήμαρχου περισσότερα ακόμα και από ισχυρό πλειοψηφικό σύστημα.

Μετέτρεψε την αντιπολίτευση σε κακής κοπής διακοσμητική γλάστρα και το δημοτικό συμβούλιο σε ένα κακής λειτουργίας μηχανισμό έγκρισης αποφάσεων που εισάγονται άρον άρον.

Ανέπτυξε το αίσθημα εξουσίας της δημοτικής αρχής παράλληλα με την ανάπτυξη της άποψης ότι μην περιμένεις τίποτε από τους άλλους δεν έχουν κάτι να προσφέρουν, αγνόησε τους τηρώντας την διαδικασία. Όλα αυτά αντανακλώνται σήμερα στη λειτουργία του Δ.Σ.

Έτσι π.χ. εγκρίθηκε το τεχνικό πρόγραμμα του Δήμου χωρίς πλειοψηφία, χάρη στις διατάξεις του νόμου, ενώ με μια μικρή προσπάθεια συνεννόησης, προτάσεων και εξηγήσεων θα μπορούσε να εγκριθεί με μεγάλη πλειοψηφία.

Δέκα και πλέον χρόνια λειτουργίας του Καλλικρατικού Δήμου Δελφών καμία επικοινωνία δεν υπάρχει μεταξύ των Δ.Ε. Οι δημότες είναι και αισθάνονται ξένοι μεταξύ τους, ανταγωνιστικοί ακόμη και αντίπαλοι.

Καμιά προσπάθεια, καμιά δρομολόγηση δράσεων για ανάπτυξη έστω της ελάχιστης επικοινωνίας και επαφής.

Αντί οι ανισότητες μεταξύ των Δ.Ε και των Τ.Κ εντός αυτών να αμβλύνονται, αυτές οξύνονται. Έτσι  οι πιο μεγάλες και πιο πλούσιες απορροφούν αναλογικά όλο και περισσότερα κονδύλια, αναπτύσσουν προοπτικές, κοινωνικές και πολιτιστικές παροχές, ενώ στις μικρές και με μικρότερα έσοδα ΔΕ στα βόρεια του Δήμου δεν τους παρέχουν ούτε αυτά που τους αναλογούν από τις δημόσιες παροχές.

Έτσι έχουμε φαινόμενα τα χρήματα που δίνονται για ορεινές περιοχές να διατίθενται για έργα στα παραθαλάσσια και τα χρήματα για άμβλυνση των επιπτώσεων από τη μεταλλευτική δραστηριότητα να δίνονται σε Δ.Ε. που καμιά σχέση έχουν με τα μεταλλεία, ενώ σε αυτές που θίγονται δεν δίνεται δεκάρα.

Η Δ.Ε. Γραβιάς είναι μια από τις μικρές και παραβεβλημένες στα όρια της κατάρρευσης. Η δημοτική αρχή, έχοντας χάσει πλέον την αγνότητα της νιότης της, αγνοεί χαρακτηριστικά τις βόρειες ΔΕ, μιας και δεν παρουσιάζουν και εκλογικό ενδιαφέρον λόγω μικρού αριθμού ψηφοφόρων αλλά και εξασφαλισμένων για διάφορους λογούς, έχει βέβαια και το άλλοθι ότι κάποιες δημοτικές παρατάξεις, για άλλους λόγους αυτοί, υποστηρίζουν αυτή τη πολιτική των ανισοτήτων.

Κατά τα άλλα ο κ. Δήμαρχος, δέσμιος κυβερνητικών, κομματικών, παραταξιακών, τοπικιστικών οικονομικών, συντεχνιακών κλπ. συμφερόντων, ιδεολογικών και πολιτικών αντιλήψεων του είναι πολύ δύσκολο να πάρει αποφάσεις, ακόμη και σε θέματα που έχει δεσμευθεί, νομίζοντας ότι κρατάει ισορροπίες.

Όλα αυτά όταν αρχίζουν να μεγαλώνουν και να αποκτούν στηρίγματα θα ζητούν περισσότερο χώρο και πιο ισχυρή έκφραση για δικό τους όφελος. Ήδη υπάρχουν έντονα σημάδια, τα όποια λόγω των καταστάσεων είναι συμμαζευμένα αλλά με τη πρώτη ευκαιρία θα εκδηλωθούν.

Πάντως το όραμα για έναν αναμορφωμένο, ισχυρό, αναπτυσσόμενο Δήμο έχει ήδη χαθεί, ακόμη και για τη διαχείριση δυσκολεύουν όλο και πιο πολύ τα πράγματα.

Εκείνο που μένει όμως αδιαπραγμάτευτο είναι η μη αναζήτηση ευθυνών πολίτικων, διοικητικών ποινικών κ.λπ. Τεράστια ποσά για πρόστιμα και απαιτήσεις από δικαστικές αποφάσεις αλλά υπεύθυνος κανένας.

«Η πολιτική των ανισοτήτων και του αποκλεισμού είναι εγκληματική»

ΩτΦ: Θα ήθελα επιγραμματικά να μας καταθέσετε τις προτάσεις σας σχετικά με την ανάπτυξη Δ.Ε. Γραβιάς . Ποιες παρεμβάσεις θα μπορούσαν να γίνουν με δεδομένο ότι λείπει το μεγάλο αστικό κέντρο;

Δ.Μ.: Η ΔΕ Γραβιάς και τα οχτώ χωριά της, μια όμορφη και τα παλαιοτέρα χρόνια παραγωγική περιοχή, πλούσια κτηνοτροφία, καπνά, αμπέλια, σιτηρά, ζωοτροφές, μικρός κάμπος, αρδεύσιμος έστω και με κατάκλιση σε χιλιόμετρα από τα χωριά.

Η Δημοτική Ενότητα Γραβιάς εδώ και τριάντα χρόνια, Από την εποχή του Καποδιστριακού Δήμου, εξελίσσεται με ταχείς ρυθμούς σε άγονη περιοχή. Συρρίκνωση του πληθυσμού και ειδικά του ενεργού, της οικονομικής δραστηριότητας, της αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής. Ακόμα και οι εργαζόμενοι στις μεταλλευτικές επιχειρήσεις είναι ελάχιστοι, χωρίς διαθέσιμη ενέργεια, ανύπαρκτες συγκοινωνίες, χωρίς υγειονομικές υπηρεσίες, χωρίς παραγωγική βάση, χωρίς τεχνογνωσία αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής, χωρίς αποχέτευση με τα λύματα  να κάνουν βόλτες στα αυλάκια των χωριών και τα ποτάμια. Ελάχιστοι οι επαγγελματίες και τεχνίτες. Φιλί ζωής για τον τόπο η εγκατάσταση οικονομικών μεταναστών που δημιουργήσαν οικογένειες , απέκτησαν σπίτια, ανέπτυξαν τέχνες, έδωσαν ζωή στα χωριά.

Εκείνο που μεσολάβησε ήταν η έντονη μεταλλευτική δραστηριότητα, η αναζήτηση φθηνών εργατών, η έντεχνα συστηματική απομάκρυνση από τις παραδοσιακές ασχολίες με τις πολύ δύσκολες συνθήκες ζωής, η φιλοπρόοδος νοοτροπία και εργατικότητα του πληθυσμού που τον οδήγησε στις πόλεις για σπουδές, τέχνες και εργασία.

Η περιοχή, σύμφωνα με το χωροταξικό σχέδιο της περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας, είναι περιοχή αποκλειστικής μεταλλευτικής δραστηριότητας.

Το χωροταξικό (ΣΧΟΑΠ) της Δ.Ε καρκινοβατεί μεταξύ μελετητή, μη χρηματοδότησης και άλλα σχετικά. Εκεί μπορεί να γίνει οργανωμένα η συζήτηση  τι πρέπει να γίνει και να κατοχυρωθεί ουσιαστικά ώστε να υπάρχει προοπτική. Σήμερα η ανάπτυξη και προοπτική της περιοχής δεν μπορεί να ιδωθεί ξεκομμένα από τον υπόλοιπο Δήμο, για αυτό έγινε εξάλλου συνένωση, και παρ’ όλα τα παραπάνω, έχει πολλά να προσφέρει και ο τόπος αυτός στον Δήμο.

Γι’ αυτό η πολιτική των ανισοτήτων και του αποκλεισμού είναι εγκληματική για τον Δήμο ολόκληρο και όχι μόνο για τις μικρές Δημοτικές Ενότητες.

ΩτΦ: Πολλές φορές η παράταξή σας βάλλει ενάντια στις μεταλλευτικές εταιρίες της περιοχής λέγοντας ότι ουσιαστικά αυτές κυβερνούν τον τόπο. Αυτό δεν είναι υπερβολή; Δεν είναι σαν να ρίχνετε νερό στο μύλο τους με την έννοια ότι , χωρίς ίσως και εσείς να το θέλετε, τους προσδίδετε σχεδόν υπερφυσικές δυνατότητες και άρα τεράστια δύναμη;

Δ.Μ.: Πράγματι η παράταξη μας ισχυρίζεται ότι οι μεταλλευτικές  εταιρείες που δρουν στην περιοχή επηρεάζουν αποφασιστικά την πολιτική, οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική ζωή της. Αυτό είναι επακόλουθο της δράσης της άρχουσας τάξης στην κοινωνική δομή μιας και στην περιοχή δεν υπήρχαν και δεν υπάρχουν άλλες επενδύσεις ισχυρών ανταγωνιστικών κεφαλαίων. Οι μικρές μεταλλευτικές εταιρείες απορρίφθηκαν από τις δυο μεγάλες οι οποίες ήρθαν σε συμβιβασμό, μοίρασαν το μετάλλευμα και οι μεταξύ τους διαφορές ήρθαν σε δεύτερη μοίρα. Έτσι τους έμεινε το ελεύθερο πεδίο να ισχυροποιήσουν τα συμφέροντα τους έναντι του κράτους, τυχόν ανταγωνιστούν αλλά και στην περιοχή έναντι μικρότερων συμφερόντων, όπως μικρές τουριστικές μονάδες, κτηνοτροφία, ορεινό τουρισμό, το δελφικό τοπίο, το μπάζωμα της θάλασσας στο Λαρνάκι, η τριτοκοσμική σκάλα φόρτωσης, η μη αποκατάσταση των χώρων εξόρυξης, η μη αντίδραση των εργαζομένων, φθηνό και εξαρτώμενο εργατικό δυναμικό. Ακόμα και την εποχή της υψηλής ζήτησης εργατών έπρεπε με μέσον και δεσμεύσεις να προσληφθεί κάποιος. Αναπτύχθηκε ένα ισχυρό παρακρατικό σύστημά στο οποίο η στάση έναντι της εταιρείας ήταν ζήτημα εθνικής ασφάλειας.

Στα χωριά μας ο ρουφιάνος της εταιρείας είχε αναδειχθεί σε σπουδαίο κοινωνικό παράγοντα μεγάλης έκτασης μεταλλειοκτησία στον Δήμο και τα ισχυρά βάρη που φέρει στις ιδιοκτησίες και στην αξιοποίηση τους, σύμφωνα με τον μεταλλευτικό κώδικα, επηρεάζει την ανάπτυξη της περιοχής.

Επειδή η παραγωγή του μεταλλεύματος πιστώνεται στην Φωκίδα, αυτή παρουσιάζει μεγάλο ακαθάριστο εθνικό προϊόν χωρίς όμως αυτό να αντανακλά στους κατοίκους της. Αποτέλεσμα τα μικρά ποσοστά ενίσχυσης από αναπτυξιακούς νόμους και επιδοτήσεις.

Θα αναφέρω μόνο δυο πρόσφατες περιπτώσεις νομιμοποίησης των συμφερόντων των μεταλλευτικών εταιριών σε βάρος όλων των άλλων και κυρίως του τόπου.

Πρώτη περίπτωση το αναθεωρημένο χωροταξικό της περιφέρειας της Στερεάς Ελλάδας στο οποίο μεγαλύτερο μέρος του Δήμου χαρακτηρίζεται για πρώτη φορά αποκλειστική μεταλλευτική περιοχή. Προς όφελος της βεβαίως αυτής και των κάτοικων της.

Δεύτερη περίπτωση ο νέος νόμος  4685/20 για το περιβάλλον. Παράταση της ισχύος των ΑΕΠΟ για άλλα πέντε χρόνια. Έτσι ενώ η ΑΕΠΟ για τα μεταλλεία της Φωκίδας, η οποία έχει εγκριθεί για πρώτη φορά το 2003 με ισχύ πέντε χρόνια, έληγε μετά από παρατάσεις στις 26/8/2020, φθάνει το 2025. Η ΑΕΠΟ αυτή στηρίζεται σε μια ΜΠΕ του 2000 εντελώς αναξιόπιστη, παραπλανητική και ελλιπής. Είναι η ΜΠΕ που έδινε την Αλεφάντω 2 χιλ. από τα Καστέλλια και χωρίς ορατότητα. Το χαρακτηριστικό είναι ότι το γνώριζαν από πριν ότι θα γίνει έτσι και την ώρα που ήθελαν και δεν έκαναν καμιά ενέργεια για έκδοση νέας ΜΠΕ. Η αποκατάσταση των παλιών ορυγμάτων μεταφέρεται στο μέλλον. Ο έλεγχος τήρησης των περιβαλλοντικών ορών ανύπαρκτη.

Εκείνο όμως που η παράταξη μας δε δέχθηκε ποτέ είναι ότι είναι παντοδύναμες. Ήμασταν οι μόνοι που προσφύγαμε σε υπηρεσίες ανεξάρτητες αρχές, συγκεντρώσεις, ενημερώσεις πολιτών αναδείξαμε  ότι η εταιρεία δεν είναι αξιόπιστη όπως παρουσιάζεται, δεν τηρούσε τους περιβαλλοντικούς όρους και τα μέτρα ασφάλειας και υγείας κατά τη διάρκεια της εργασίας. Προκαλέσαμε και καταφέραμε την αυτεπάγγελτη ποινική δίωξη και καταδίκη στελεχών της εταιρείας και για πρώτη φορά την ανάκληση άδειας επέμβασης σε χώρο εκμετάλλευσης, όπως είναι η Αλεφάντω στα Καστελλια, όλα αυτά με πολλή προσπάθεια και ανιδιοτελή εργασία.

ΩτΦ: Σε ποιο σημείο βρισκόμαστε με τα Αλεφαντάκια; Η εταιρία ισχυρίζεται ότι δεν θα προχωρήσει σε επιφανειακές εξορύξεις…

Δ.Μ.: Το τοπωνύμιο «Αλεφαντάκια» ούτε υπαρκτό είναι ούτε δίνει τη σπουδαιότητα της περιοχής. Επινοήθηκε από τα στελέχη της μεταλλευτικής εταιρείας για να υποβαθμίσει τη θέση της περιοχής εξόρυξης σε σχέση με το χωριό Καστέλλια. Καλό είναι λοιπόν να μην χρησιμοποιείται. Υπάρχει το ύψωμα Αλεφάντω, όπως αναφέρεται στους χάρτες της ΓΥΣ, πάνω από τα Καστέλλια σε πολύ μικρή απόσταση από αυτά και ο χώρος που ζητείται για εξόρυξη είναι προστατευτικό δάσος, το κεφαλάρι του χωριού, έκτασης 90 στρεμμάτων περίπου.

Όπως είναι γνωστό στο χώρο είχε δοθεί άδεια επέμβασης από τη Δ/νση Δασών Φωκίδας, ενώ παλιότερα είχε απορριφθεί με υπουργική απόφαση, με διαδικασίες ανομολόγητες. Αυτή η άδεια ανακλήθηκε, με τις κινητοποιήσεις των κατοίκων και πολύ δουλειά για ανάδειξη του θέματος, γιατί δεν υπήρχε τίποτε να τη στηρίξει.

Η εταιρεία προσέφυγε στα διοικητικά δικαστήρια, ότι κακώς ανακλήθηκε, η υπόθεση εκδικάστηκε το Δεκέμβριο του 2019 και περιμένουμε την απόφαση.

Με πρότασή μας το Δ.Σ. του Δήμου το 2018 πήρε ομόφωνη απόφαση το δάσος της Αλεφάντως να χαρακτηρισθεί σαν προστατευτικό, όπως είναι και η Δ/νση Δασών το αναγνωρίζει, ώστε να αποκτήσει τα ευεργετήματα του προστατευτικού δάσους και να πάψουν να το επιβουλεύονται.

Η δημοτική αρχή η τωρινή και η παλαιότερη με διάφορες προφάσεις είναι παντελώς αδιάφορη. Δεν έχει ανατεθεί ακόμη η δημιουργία του απαραίτητου φακέλου για να υποβληθεί στη Δ/νση Δασών.

Οι προθέσεις της εταιρείας άσχετα με το τι διαδίδει είναι προθέσεις αρπακτικού. Μεγάλη ποσότητα, αρίστης ποιότητας επιφανειακό μετάλλευμα. Σαράντα χρόνια προσπαθεί στη κυριολεξία να το αρπάξει χρησιμοποιώντας κάθε μέσο συμβατό ή ανήθικο, εξευτελίζοντας υπηρεσίες και πρόσωπα.

Εξάλλου ποτέ συγκεκριμένα δεν έχει δηλώσει ότι δεν θα εκμεταλλευθεί την Αλεφάντω.

Το κακό είναι ότι με το νέο νόμο 4685/20 παρατείνεται η ισχύς της ΑΕΠΟ και από τα πέντε χρόνια φθάνει τα είκοσι πέντε. Έτσι δεν δίνεται η δυνατότητα επανεξέτασης της ΑΕΠΟ, απαραίτητη για την εκμετάλλευση και διαφορετική από την άδεια επέμβασης.

ΩτΦ: Σε σχέση με τα μεταλλεία παρακολουθώ χρόνια τις απόψεις της παράταξής σας η οποία κινείται στα όρια της ευρύτερης αριστεράς. Θα ήθελα να μου πείτε την πρότασή σας για το ιδιοκτησιακό.

Δ.Μ.: Στο αστικό κράτος τα εργαλεία, οι μηχανές, η τεχνογνωσία στο σύνολό της ανήκουν στους έχοντες το κεφάλαιο. Το μετάλλευμα όμως είναι περιουσία της χώρας όλου του λαού. Ούτε του εκμεταλλευτή, ούτε του εργαζόμενου, ούτε του κυβερνήτη. Η άποψη ότι είμαι ευτυχής διότι με προσέλαβαν στην εργασία να γκρεμίσω το σπίτι μου είναι μια απαίσια, απάνθρωπη, καπιταλιστική άποψη.

Η παραχώρηση εκμετάλλευσης των δημοσίων μεταλλείων γίνεται με συγκεκριμένο τρόπο που ορίζει ο νόμος, συντάσσεται συμβολαιογραφική πράξη όπου ορίζονται οι όροι, οι υποχρεώσεις και η διάρκειά της.

Τις υποχρεώσεις που έχουν οι μεταλλευτικές στο τόπο μας δεν τις εφαρμόζουν ποτέ ούτε τους έχει ελέγξει κανείς για αυτό.

Από το 2016 έχω δημοσιεύσει εργασία μου με τίτλο «Η ιστορία της λεηλασίας του ορυκτού πλούτου της Φωκίδας» στην οποία αναφέρω πολλά στοιχεία και εξετάζω πολλά σχετικά θέματα.

Θα αναφέρω μερικά χαρακτηριστικά. Για την αξία του μεταλλεύματος το κράτος δεν εισπράττει τίποτε.

Από το νόμο του 1910 απαγορευόταν η παραχώρηση μεταλλείων σε αλλοδαπούς, πρόσωπα ή εταιρείες.

Το ισχύον συμβόλαιο έγινε το 1956 και ήταν διάρκειας πέντε ετών. Με διάφορα τερτίπια, ακόμη και αλλαγή του Αστικού Κώδικα, έφεραν τη διάρκεια έως το 2026.

Η εφαρμογή των περιβαλλοντικών και άλλων όρων είναι υποχρεωτική με ποινή την αφαίρεση της παραχώρησης.

Ο ιδιοκτήτης λαός έχει σπουδαίο λόγο να ασχοληθεί με την περιουσία του και οι εκπρόσωποί του να απαιτούν τα δικαιώματά του. Όπως «γίνεται» στη Φωκίδα.

Εμείς δεν είμαστε κατά της εκμετάλλευσης του μεταλλεύματος. Είμαστε κατά των επιφανειακών εξορύξεων και τώρα και πάντα ανεξάρτητα από το ποιος κάνει την εκμετάλλευση.

Απαιτούμε την τήρηση του νόμου σε κάθε δραστηριότητα, των περιβαλλοντικών και άλλων όρων.

Απαιτούμε τίμημα για το προϊόν μέρος του οποίου να αποδίδεται στο Δήμο που ανήκει ο χώρος.

Πρέπει να παίρνονται όλα τα απαραίτητα μέτρα, ακόμη και χρηματοδότηση από την ίδια, ώστε η μεταλλευτική δραστηριότητα να μην είναι μονοκαλλιέργεια στον τόπο. Παλεύουμε για αποφάσεις προς το συμφέρον του τόπου, των εργαζομένων, του λαού.

«Μια νέα «Αλεφάντω» γεννήθηκε στα Καστέλλια»

ΩτΦ: Γιατί διαφωνήσατε με την επένδυση του υδροηλεκτρικού στα Καστέλλια;

Δ.Μ.: Ποιος είπε ότι διαφωνήσαμε με αυτή την επένδυση. Δεν μας ρώτησε κανένας αν είμαστε υπέρ ή κατά, ούτε πήραμε θέση, ούτε τελικά προβλέπεται κάτι τέτοιο. Εμείς εκφράσαμε άποψη και ψηφίσαμε για αυτό που ήταν το θέμα μας.

Το θέμα ήταν «Γνωμοδότηση για ΜΠΕ» και όχι έγκρισή της, ούτε βέβαια απόφαση αδείας εγκατάστασης, λειτουργίας, παραγωγής, ίδρυσης ή έκδοσης ΑΕΠΟ. Τώρα γιατί η προσπάθεια των εμπλεκόμενων, ακόμη και του Δημάρχου, τη θέση για τη ΜΠΕ να τη μετατρέψουν για ίδρυση ή όχι είναι προσπάθεια συγκάλυψης της απαράδεκτης ΜΠΕ.

Η αλήθεια είναι ότι μια νέα «Αλεφάντω» γεννήθηκε στα Καστέλλια.

Να σημειώσουμε ότι το θέμα είχε έρθει πάλι