«Τα δωράκια και στον Πολιτισμό πήγαν στους μεγάλους ομίλους»

Με στόχο να αποδείξει έμπρακτα ότι     παρά τα χίλια δύο προβλήματα συνεχίζουν να έχουν φωνή κάτω από τις μάσκες – και μάλιστα στεντόρεια- το παράρτημα Εύβοιας του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου πραγματοποίησε πρόσφατα στην παραλία της Χαλκίδας δρώμενο με την ονομασία “artattack στο Στρογγυλό”.
Το δρώμενο – που πραγματοποιήθηκε τηρώντας όλα τα υγειονομικά πρωτόκολλα-  είχε στόχο να αφυπνίσει συνειδήσεις αλλά και να γνωστοποιήσει τις δύσκολες συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί γενικά για τον πολιτισμό με δεδομένο ότι θέατρα, μουσικές σκηνές κλπ παραμένουν κλειστά για μεγάλο χρονικό διάστημα ενώ πολλοί καλλιτέχνες κυριολεκτικά αντιμετωπίζουν πρόβλημα ακόμη και διαβίωσης.
Όπως χαρακτηριστικά τονίζει ο πρόεδρος του παραρτήματος της Εύβοιας Δημήτρης Λιάσκος αυτό το διάστημα κυρίως “ οι μεγάλοι όμιλοι και στον χώρο του πολιτισμού, πήραν τη μερίδα του λέοντος σε οικονομική στήριξη και άλλα “δωράκια” όπως τα πνευματικά δικαιώματα σε βάρος των δημιουργών” ενώ ταυτόχρονα αποκαλύπτει ότι
για τους μήνες Νοέμβρη-Δεκέμβρη,   το επίδομα των 530 ευρώ  έλαβαν πανελλαδικά μόλις 35.000 από τους 130.000 εργαζόμενους που απασχολούνται στον κλάδο του πολιτισμού, σύμφωνα με την έκθεση Πισσαρίδη.
Ακόμη να τονίσουμε ότι στο δρώμενο συμμετείχαν ακόμη και η Ένωση Ιδιωτικών Υπαλλήλων Χαλκίδας, το Συνδικάτο Τροφίμων & Ποτών Εύβοιας, η Ομάδα Γυναικών Χαλκίδας.

ΩτΦ: Πρώτα από όλα θα θέλαμε να σας γνωρίσουν οι αναγνώστες μας. Πείτε μας δύο λόγια για εσάς, το παράρτημά σας στη Στερεά Ελλάδα και ποιοι είναι οι σκοποί σας.  

Μ.Σ.: Ο εργαζόμενος μουσικός, εκ των πραγμάτων είναι αναγκασμένος να διδάσκει και να παίζει ταυτόχρονα σε διαφορετικά ωδεία, μαγαζιά, εκδηλώσεις, που βρίσκονται μάλιστα και σε διαφορετικές πόλεις. Με αυτή την έννοια το σωματείο μας, ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος, που ιδρύθηκε το 1913, έχει πανελλαδική εμβέλεια ώστε να μπορεί να καλύπτει τους συναδέλφους σε όλη τη χώρα. Για να καλυφθεί όμως η ανάγκη για συμμετοχή, συντονισμό και δράση των μουσικών σε μεγάλους χώρους και περιοχές μακριά από την Αθήνα όπως είναι και λογικό, συστήνονται παραρτήματα. Τέτοια υπάρχουν πχ σε Θεσσαλονίκη, Κρήτη, Λάρισα, Τρίκαλα, Ζάκυνθο, Σάμο και από τον Ιούλιο του ’20 προχωρήσαμε στην δημιουργία του παραρτήματος Εύβοιας. Επιδιώκουμε με τη συλλογική δράση και διεκδίκηση, την αλληλεγγύη, να αντιμετωπίσουμε τα άμεσα ασφυκτικά προβλήματα των συναδέλφων και να βάλουμε στο “τραπέζι” τις πραγματικές ανάγκες του εργαζόμενου μουσικού.

ΩτΦ: Δύσκολες εποχές για τους καλλιτέχνες γενικότερα και για τους μουσικούς ιδιαίτερα. Τα θέατρα παραμένουν κλειστά, όπως και οι συναυλιακοί χώροι. Το ερώτημα είναι αν το λεγόμενο επίδομα της κυβέρνησης καλύπτει όλους τους μουσικούς και αν είστε ευχαριστημένοι από το ύψος του.

Μ.Σ.: Οι μεγάλοι όμιλοι και στον χώρο του πολιτισμού, πήραν τη μερίδα του λέοντος σε οικονομική στήριξη και άλλα “δωράκια” όπως τα πνευματικά δικαιώματα σε βάρος των δημιουργών. Την ίδια στιγμή κάποιας μορφής στήριξη, ας πούμε ενδεικτικά για τους μήνες Νοέμβρη-Δεκέμβρη, έλαβαν μόλις 35.000 από τους 130.000 εργαζόμενους που απασχολούνται στον κλάδο του πολιτισμού σύμφωνα με την έκθεση Πισσαρίδη. Μιλάμε για χιλιάδες εργαζόμενους και οικογένειες που κλείνουν ένα χρόνο χωρίς δουλειά και ταυτόχρονα με τις υποχρεώσεις ενοίκια, ρεύματα κλπ να τρέχουν. Τώρα για το αν είναι αρκετά τα 530 ευρω  που έλαβε κάποια στιγμή ένας εργαζόμενος για να βγάλει το μήνα η οικογένειά του, τί να πούμε; Αυτό που πρέπει να πούμε όμως, είναι ότι εξαρχής δεν είχαν καμία διάθεση να δώσουν ακόμη κι αυτά τα λίγα ψίχουλα. Και τούτα κερδήθηκαν μόνο κάτω από την ανυποχώρητη και συστηματική πίεση που ασκήθηκε από την πρώτη κιόλας μέρα της καραντίνας για μέτρα στήριξης για όλους. Αυτή είναι και η στάση που ενέπνευσε τους συναδέλφους και “ξεφύτρωσαν” παραρτήματα σε όλη χώρα.

ΩτΦ: Με αφορμή τα γεγονότα σεξουαλικής και ψυχολογικής κακοποίησης στον καλλιτεχνικό χώρο ζητήσατε από την πολιτεία να αυστηροποιήσει το νόμο.  Πείτε μας δυο λόγια παραπάνω.

Μ.Σ.: Δυστυχώς δεν μιλάμε για ένα φαινόμενο “ειδικό” του κλάδου μας. Το εργασιακό περιβάλλον που βιώνουμε οδηγεί στο φόβο και την επικίνδυνη λογική που λέει: “μη μιλήσεις γιατί αύριο δεν θα έχεις δουλειά” ή “πρέπει να τα έχεις καλά με αυτόν που σου δίνει δουλειά”.
Η εργοδοτική αυθαιρεσία πατάει σε σειρά νόμων όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, στην κατάργηση της υποχρεωτικότητας των Συλλογικών Συμβάσεων, στην εργασιακή ανασφάλεια. Ο Κώδικας Δεοντολογίας που φέρνει η σημερινή κυβέρνηση ως δήθεν απάντηση στα προβλήματα στην πραγματικότητα ενισχύει το διευθυντικό δικαίωμα τροφοδοτεί το πρόβλημα. Εμείς ζητάμε να βαρύνουν οι ποινές για κακοποίηση και παρενόχληση και να υψωθεί μια πραγματική ασπίδα προστασίας, ξεκινώντας με τη θέσπιση Συλλογικών Συμβάσεων σε όλους τους χώρους εργασίας.

ΩτΦ: Εσείς έχετε γίνει μάρτυρας ή αποδέκτης καταγγελιών σε γεγονότα όπως τα παραπάνω που αφορούν καλλιτέχνες στη Στερεά Ελλάδα;

Μ.Σ.: Στο νεοσύστατο Παράρτημα Εύβοιας δεν έχουν φτάσει ακόμα καταγγελίες, αλλά γνωρίζοντας την εργασιακή ζούγκλα που επικρατεί κι εδώ, σίγουρα η περιοχή μας δεν μπορεί να είναι η εξαίρεση. Το κλίμα που έχει δημιουργηθεί, είναι ενθαρρυντικό. Σαν Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος παροτρύνουμε όλους τους συναδέλφους με θάρρος και τόλμη να ξεπεράσουν τον ατομικό τους φόβο και να έρθουν όλες οι περιπτώσεις στα Σωματεία. Τον τελευταίο χρόνο μέσα από τους αγώνες που δώσαμε, μάθαμε πως η δύναμή μας βρίσκεται στην αλληλεγγύη και τη συλλογικότητα. Μέσα από αυτά σπάει η αντίληψη ότι ο κάθε μεγαλοπαραγωγός, η κάθε εργοδοσία, μπορεί να έχει την απόλυτη εξουσία και το δικαίωμα να ασκεί κάθε μορφή βίας πάνω σε έναν εργαζόμενο.

ΩτΦ: Γνωρίζω ότι ζητάτε με ένταση από την κυβέρνηση να αποσύρει το άρθρο 8 του νόμου Λιβάνιου. Πείτε μας τους λόγους

Μ.Σ.: Στο νέο νόμο γίνεται η εξειδίκευση στο διαδίκτυο του τρομονόμου της ΕΕ, που έγινε και νόμος δικός μας, με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Με βάση το άρθρο 8 απαγορεύεται, οποιοδήποτε υλικό που ανεβαίνει στο διαδίκτυο από δημιουργό – καλλιτέχνη ή ακόμα και από οποιοδήποτε χρήστη «να εμπεριέχει υποκίνηση σε βία ή μίσος & δημόσια πρόσκληση σε τρομοκρατικό έγκλημα». Όπως καταλαβαίνεται αυτή η διατύπωση μπορεί να γίνει και γίνεται ήδη λάστιχο στις χώρες που ήδη εφαρμόζεται ο νόμος ώστε να φιμώνεται η κριτική που ασκείται μέσω τις τέχνης. Κι αυτό όχι απλά λογοκρίνοντας, «κατεβάζοντας» το υλικό που αναρτάται στο διαδίκτυο, αλλά με ποινική δίωξη του δημιουργού και του χρήστη.

ΩτΦ: Αναπτύξατε μια μεγάλη καμπάνια αλληλεγγύης στον ισπανό καλλιτέχνη της ραπ Pablo Hasel. Γιατί το κάνατε;

Μ.Σ.: Συνολικά για το άρθρο 8 ξεσηκώθηκε κύμα διαμαρτυρίας από συναδέλφους. Πραγματοποιήσαμε συλλαλητήρια, συλλέξαμε χιλιάδες υπογραφές που κατατέθηκαν στη βουλή, κάναμε δράσεις σε όλη τη χώρα. Το παράρτημα Εύβοιας επιπρόσθετα εκτός των δεκάδων υπογραφών καλλιτεχνών που συγκέντρωσε, έφτιαξε και κυκλοφόρησε μουσικό βίντεο διαμαρτυρίας και παρουσίασε αποκριάτικο δρώμενο για τη λογοκρισία. Ο Pablo Hasel που εκτίει ποινή φυλάκισης 9 μηνών για εξύβριση της μοναρχίας και της αστυνομίας με τους στίχους του, συνελήφθη στην Ισπανία και μάλιστα μέσα σε πανεπιστημιακό χώρο, με βάση την ίδια νομοθεσία “περί υποκίνησης σε βία ή μίσος”. Η υπόθεση αυτή δείχνει το τι μας περιμένει και το λιγότερο που θα μπορούσαμε να κάνουμε ήταν το συλλαλητήριο διαμαρτυρία στην Ισπανική πρεσβεία, η απαίτηση για απελευθέρωσή του και κατάργηση του νόμου και έπεται συνέχεια.
Γνωρίζουμε καλά ότι η συλλογική διεκδίκηση των αναγκών του εργαζόμενου μουσικού μπορεί να φέρει και φέρνει αποτελέσματα. Ταυτόχρονα όμως όλο αυτό το διάστημα βρέθηκαν συνάδελφοι κυριολεκτικά χωρίς ένα πιάτο φαΐ. Γι’ αυτό το λόγο δημιουργήσαμε επιπρόσθετα το ταμείο αλληλεγγύης, το οποίο χρηματοδοτούμε με διάφορες δράσεις, συναυλίες κ.α. για να στηρίξουμε και υλικά τέτοιες περιπτώσεις. Κλείνοντας, με την ευκαιρία της συνέντευξης, καλούμε τους συναδέλφους της Φωκίδας, για όλα τα παραπάνω, να έρθουν σε επαφή μαζί μας, για να ενώσουμε και να δυναμώσουμε τις φωνές μας!